Πριν από πολλές χιλιάδες χρόνια ο άνθρωπος είχε μόνο τα απαραίτητα για να επιβιώσει, μια στέγη πάνω από το κεφάλι του, μερικά εργαλεία, λίγα ζώα που είχε εξημερώσει και την αρχαία φυλή του.
Η φυλή στην αρχαία εποχή ήταν κάτι διαφορετικό από όσα έχουμε σήμερα γνωρίσει, ήταν μια καλά δομημένη ομάδα ανθρώπων που είχαν μεταξύ τους κώδικες για την αναγνώρισή τους, καλά κτισμένες επικοινωνίες, και μια αυτονόητη αλληλεγγύη για να τους προστατεύει από τους εχθρούς τους.
Σήμερα η φυλή πια δεν υπάρχει, έχει εξελιχθεί σε κάτι άλλο που θα μπορούσε να είναι μια κοινωνία κατά τα πρότυπα των Ελλήνων, αν δεν είχε σημειωθεί όλη αυτή η παρακμή των ημερών μας όπου ο Άνθρωπος πια δεν υπάρχει.
Αν ο Άνθρωπος δεν υπάρχει πια ανάμεσά μας, τότε πρέπει να τον αναζητήσουμε και να τον βρούμε γιατί δεν νοείται κοινωνία χωρίς ανθρώπους και δεν νοείται μέλλον αν δεν υπάρχουν άνθρωποι να το κτίσουν.
Η έννοια του ανθρώπου διαφέρει από εποχή σε εποχή και από την μία κοινωνία στην άλλη, όμως είναι διαχρονική η έννοια του ανθρώπου όπως την έδιναν οι Έλληνες.
Οι Έλληνες πίστευαν πάντα ότι ο Άνθρωπος είναι αυτός που έχει δώσει αγώνα για να κτίσει τις δομές του, είτε πρόκειται για τις δομές της δικής του ευφυίας, είτε για τις καθαρά πνευματικές του δομές και ότι ο άνθρωπος δεν νοείται να υπάρχει χωρίς αυτόν τον αγώνα, γιατί τότε δεν γνωρίζει τον Εαυτό του και το δικό του Είδος.
Βιργινία Φατσή
1 Δεκεμβρίου 2017
Αν θέλετε να ακούσετε αυτά και άλλα πολλά σε αυτό το πνεύμα, τότε να έρθετε στο σεμινάριο Η Δύναμη του Ανθρώπου
Πληροφορίες για το σεμινάριο θα βρείτε εδώ: Σεμινάριο Η Δύναμη του Ανθρώπου
