Είμαστε σε ένα κρίσιμο σημείο, ο Αιώνας ο 21ος είναι εδώ, χωρίς ακόμα να έχει ορίσει πρόσωπο και φυσιογνωμία σταθερά.
Άλλοτε μας φταίει η κρίση, που έχει αναγορευθεί σε πηγή όλων των δεινών, άλλοτε το πρόβλημα είναι στον ίδιο τον άνθρωπο που δεν έχει μάθει να αντιδρά και άλλοτε επαναλαμβάνουμε μετά μανίας στερεότυπα, που μας κάλυπταν ιδεολογικά άλλες εποχές.
Ας θέσουμε όμως την εξής αμφισβήτηση. Μήπως η κοινωνία είναι ο άρχοντας όλων των δεινών; Μήπως η κοινωνία έχασε την ζωτική της κρίση, να διακρίνει μεταξύ πολλών, ποιοι είναι αυτοί που γόνιμα και δημιουργικά, μπορούν να την βοηθήσουν να αντιμετωπίσει τα δεινά; Μήπως ο άνθρωπος έγινε μια απλή παράμετρος, σύνθετων συστημάτων και θεωριών και αυτή του η θεώρηση μας εμποδίζει πια να διακρίνουμε τις δυνάμεις και στον ίδιο μας τον εαυτό;;
Μήπως, η μεγαλύτερη επανάσταση όλων των θεωριών, είναι η απλή διαπίστωση ότι ο Άνθρωπος είναι εδώ, τον άνθρωπο πρέπει να μελετήσουμε με τρόπο αποκαλυπτικό και να τον βοηθήσουμε να βρει την συντροφιά του στον κόσμο τον πνευματικό;
Γιατί, τι είναι τώρα ο Άνθρωπος;; Μια μάζα, που συνεχώς αυξάνεται και πρόκειται να καταστρέψει την Γη;; Ένα πλήθος που άγεται και φέρεται από τον εκάστοτε αρχηγό, παραληρώντας και λέγοντας συνθήματα, με τρόπο αυτόματο και μηχανικό;;
Ή μήπως είναι μια αδέξια παράμετρος των οικοσυστημάτων της Γης, μεγάλη σε πλήθος και μικρή σε ισχύ, που περιμένει να συμβούν τεράστιες καταστροφές και μετά να θρηνήσει για αυτές;;
Όχι, ο άνθρωπος δεν είναι τίποτα από όλα αυτά. Είναι Δημιουργός.
Στα Βιβλία Διαύλους υπάρχουν Σύμβουλοι πολλοί. Το ποιοι κάνουν με ποιους καλή παρέα, φαίνεται από τις Συλλογές, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν έχει την δυνατότητα ο Αναγνώστης να επιλέξει έναν Σύμβουλο από την Κοινωνία της Γνώσης, όποιο βιβλίο του τραβάει την προσοχή.
Το ποιοι Σύμβουλοι μεταξύ τους κάνουν καλή παρέα και τους αρέσει γόνιμα να συζητούν, φαίνεται από τις Σειρές. Εκεί μπορείς να βρεις τον Πυθαγόρα να κάνει παρέα με τον Ιπποκράτη, τον Αλκμαίωνα και τον Ασκληπιό, μαζί τους οπωσδήποτε και ο Ευριπίδης με τον Σοφοκλή. Έχουν κοινά ενδιαφέρονται όλοι αυτοί, είναι γιατροί της ψυχής.
Βέβαια δεν είναι άνθρωποι, είναι Σχολές, που κάθε μία από αυτές, στέλνει τον κατάλληλο εκπρόσωπό της για σένα και για την διάνοια που κατέχεις και συντηρείς, γιατί η διάνοια είναι όπως η ψυχή, κάποιος μας την δίνει και έχουμε την υποχρέωση να την συντηρούμε με έργα της ψυχής και να την αποδίδουμε καθαρή και αναβαθμισμένη, όταν με το καλό, φύγουμε από την ζωή εμείς.
Στις Σειρές οι Σύμβουλοι συζητούν μεταξύ τους, σε υψηλό επίπεδο της κάθε Σχολής και είναι τρομερή η τονική που παράγει ο Λόγος τους όταν συζητούν από κοινού.
Βέβαια, μπορεί πάντα ο Αναγνώστης να τους παρακολουθήσει γιατί στέλνουν κοντά του, όταν διαβάζει μια Σειρά, τους κατάλληλους εκπροσώπους από κάθε σχολή και αν ο Αναγνώστης τους αγαπήσει και κάνεις καλή παρέα με αυτούς, τότε μπορεί να μείνουν για πάντα, συντροφιά με την ζωή, την ζωή για να αναβαθμίσουν.
Γιατί υπάρχει ένα κοινό σημείο που ενώνει τους Συμβούλους, όλους μαζί. Η Αγάπη. Για εκείνους δεν υπάρχει τίποτα χωρίς Αγάπη, και η δημιουργία τότε μόνο είναι σωστή όταν έχει ως βάση, περιεχόμενο και κατεύθυνση την αγάπη σε όλες της τις μορφές, κυρίως όμως την αγάπη για τον άνθρωπο και τις ιδιότητές του τις πνευματικές.
Βιργινία Φατσή
Αθήνα, 16 Σεπτεμβρίου 2016
