Η Ψυχή του Ανθρώπου χρειάζεται τις δικές της Πηγές, τις πηγές που της λένε, μην έρθεις ακόμα εδώ, μείνε εκεί που βρίσκεσαι, γιατί εκεί υπάρχει έργο για σένα και πρόοδος για τον άνθρωπο.
Τις πηγές που της δίνουν τα Στοιχεία που χρειάζεται, για να βρει ξανά τον δρόμο προς τα δικά της έργα και ο άνθρωπος την οδό προς τη δική του ζωή, που κανείς άλλος δεν μπορεί να του υποδείξει, παρά μόνο η δική του ψυχή.
Το βιβλίο «Οι Ψυχικές Δυνάμεις» περιέχει όλα τα δεδομένα που απαιτεί η ψυχή, προκειμένου να ξεκινήσει την δική της εργασία για την απομάκρυνση όλων των ρύπων που την καταδυναστεύουν, όλων των προσμίξεων που κάνουν την ζωή της δύσκολη και όλων των ξένων προβλημάτων, με τα οποία δεν θα έπρεπε να ασχολείται.
Ο εαυτός είναι μια ωραία και συνεχής κατασκευή στο σύμπαν, που πάντοτε ο άνθρωπος επιθυμεί να την εμπλουτίζει και να εργάζεται πάνω σε αυτήν, μέχρις ότου αυτή τελειώσει. Τότε το τέλος συναντά την αρχή και ο άνθρωπος είναι πια ελεύθερος να απαλλαγεί από τα βάρη της φυσικής εξέλιξης των πραγμάτων και να ζήσει σε κόσμους, όπου η φαντασία του είναι ελεύθερη, κάθε χρέος του έχει απαλειφθεί και η σκέψη του είναι δημιουργική.
Οι κόσμοι αυτοί δεν είναι μεταφυσικοί. Είναι απολύτως πραγματικοί, υπάρχουν, λειτουργούν και εξελίσσονται. Ορισμένα έργα που εκτελούσαν ολοκληρώνονται και άλλα, που δεν έχουν αρχίσει ακόμη, μπαίνουν σε έναν δρόμο για να βρουν και να συντάξουν τις κοινωνίες που θα ασχοληθούν με αυτά.
Η ψυχή υπάρχει και εξελίσσεται αυτονόμως κατά την βούληση και τις ιεραρχήσεις της, την τάξη και τις προτεραιότητές της, ακόμα και σε περιόδους που φαίνονται όλα ήσυχα και ακίνητα, η ψυχή υπακούει στους άγραφους νόμους της εσωτερικής της εξέλιξης.
Ένα μόνο μπορεί να γίνει. Να την ακούσουμε. Όπως θα ακούγαμε έναν σοφό φίλο ή έναν καλό σύμβουλο. Να την εμπιστευθούμε.
Οι ψυχικές δυνάμεις είναι ένα ανεξερεύνητο τοπίο για τον μέσο άνθρωπο. Πολλοί προσπάθησαν να τις καταλάβουν, να δουν πού φθάνουν τα όριά τους, ή πού εκείνοι τοποθετούν τα όρια των δικών τους ψυχικών δυνάμεων. Όμως ποτέ, κανείς δεν κατάφερε να τις ελέγξει και να τις χρησιμοποιήσει κατά βούληση, επιμένουν αυτές να ενεργοποιούνται όποτε θέλουν, να επιλέγουν ένα έργο κατά την δική τους βούληση και ατομική ελευθερία και να αποκαλύπτουν στον φορέα τους πράγματα, που δεν γνώριζε για την ζωή του.
Κάθε ψυχή θα πρέπει να ασχολείται με την εκδήλωση των δικών της έργων και την απελευθέρωση των δικών της δυνάμεων, γιατί ποτέ δεν ξέρουμε από τίνος την ψυχή θα έρθουν τα έργα, που χρειαζόμαστε όλοι για να ζήσουμε. Κοινό μας έργο λοιπόν η απελευθέρωση των ψυχικών δυνάμεων, που κάθε άνθρωπος διαθέτει.
Η ψυχή είναι ένας χώρος που θέλει καθαρότητα και προϋποθέτει όλες τις κινήσεις και τις πρωτοβουλίες που θα του διασφαλίσουν αυτή την καθαρότητα.
Η ψυχική καθαρότητα θέλει τρία πράγματα για να επιτευχθεί. Θεό, ανάγκη και εργασία.
Η παρέμβαση του Θεού εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους, είτε εσωτερικά σαν μια δύναμη που ωθεί τον άνθρωπο να αλλάξει τα πράγματα γύρω του και μέσα του, είτε στο εξωτερικό περιβάλλον σαν περιστατικά και γεγονότα, που ωθούν τον άνθρωπο να επανεξετάσει τις προτεραιότητες που έχει θέσει στον βίο του.
Η ανάγκη είναι δύσκολο να ορισθεί, γιατί πιο πολύ υπάρχει σαν μία εσωτερική αναγκαιότητα, ακαθόριστη και χωρίς περιθώρια, που πιέζει τον άνθρωπο, χωρίς όμως να έχει σχήμα, μορφή και όρια. Όμως, δημιουργεί την επιθυμία στον άνθρωπο να κινηθεί, έστω και μόνο για να μετατοπισθεί από τις υπαρξιακές του σταθερές και να αναζητήσει άλλες, καινούριες, πιο ταιριαστές με τον ίδιο και τις ψυχικές του δυνάμεις.
Η εργασία που απαιτείται για την ψυχική καθαρότητα, είναι ουσιαστικά η συνισταμένη της παρέμβασης του θεού και της ανάγκης, παράγεται από τις δύο και δεν τις παράγει. Όμως χρειάζεται πολλή και επίπονη εργασία από τον άνθρωπο, για να επιτευχθεί η καθαρότητα της ψυχής, η απομάκρυνση δηλαδή από αυτήν όλων των ρύπων, που την εμπόδιζαν να λειτουργήσει επ’ ωφελεία του ανθρώπου.
Η ψυχή χρειάζεται την καθαρότητα για να εκδηλωθεί. Σε αντίθετη περίπτωση, η εκδήλωσή της πνίγεται σε μια θάλασσα αιτημάτων που εμφανίζονται από παντού, σε αιτήματα που έχουν να κάνουν με την σωτηρία άλλων, με παρεμβάσεις για θέματα που δεν είναι δικά της και δεν θα έπρεπε να βρίσκονται στις προτεραιότητές της, στην κινητοποίησή της από άλλους και για τα δικά τους ζητήματα, γιατί στον χώρο της ψυχής κατοικούν πολλοί άλλοι άνθρωποι, εκτός από αυτόν που την κατέχει και νέμεται τα έργα της.
Βιργινία Φατσή
30 Ιουνίου 2017
