Σήμερα, χρειάζεται μια προσωπική πορεία για να ανατάξουμε την ατομική μας διάνοια και αυτή η πορεία δεν είναι ούτε εύκολη, ούτε προφανής. Είναι όμως εξαιρετικά ευχάριστη και δημιουργική.
Υπάρχει τίποτα πιο δημιουργικό από το να βρει ένας άνθρωπος τι του αρέσει να κάνει, πώς του αρέσει να ζει και με ποιους θέλει να συνεργάζεται;
Σήμερα η κατάθλιψη είναι μια μάστιγα. Πραγματική μάστιγα, τα στοιχεία από τους παγκόσμιους οργανισμούς δείχνουν ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι πλήττονται από κατάθλιψη στις εξελιγμένες χώρες.
Όταν ο άνθρωπος ασθενεί και η κοινωνία του πάσχει από την ίδια ασθένεια. Είτε είναι η βουβωνική πανώλης τον Μεσαίωνα, είτε η κατάθλιψη σήμερα, κάθε ασθένεια που εξαπλώνεται κυριαρχικά πάνω στον άνθρωπο, επηρεάζει βαθύτατα και την κοινωνία του.
Αντίδοτο δεν υπάρχει, ούτε γιατρικό. Υπάρχει προσωπική πορεία, ευθεία και συντεταγμένη, που ξεκινάει πάντα από μια απόφαση «θα βρω ξανά τον εαυτό μου και την χαρά που μου δίνουν οι δικές μου σκέψεις, οι δικές μου ιδέες και οι δικές μου αξίες».
Η διάνοια είναι η πιο φιλική προς τον άνθρωπο ιδιότητα της ψυχής, αυτή παράγει την διάθεση για κοινά έργα, σε αυτήν κατοικούν τα αισθήματα της αλληλεγγύης και της ομόνοιας, αυτή μας προτρέπει να διάγουμε βίο κατά τις αξίες και την εσωτερική μας αλήθεια.
Κάποτε, από καιρό σε καιρό, η διάνοια μας επισκέπτεται, είτε γιατί η συλλογική μας διάνοια έκρινε πως είναι καιρός για νέα έργα, είτε γιατί η ατομική μας διάνοια ασφυκτιά και επιθυμεί να αναγεννηθεί
Συνήθως αυτά τα δύο είναι ταυτόσημα, πάντοτε ό,τι συμβαίνει στην συλλογική μας διάνοια και ό,τι αυτή κυοφορεί, έχει αντίκτυπο και στην ατομική μας διάνοια που αντιλαμβάνεται ότι είναι καιρός ξανά να ενεργοποιηθεί.
Ενεργοποίηση της ατομικής διανοίας σημαίνει ότι υπάρχουν ξανά ανάμεσά μας έργα, που μας θυμίζουν εσωτερικά τις καλύτερες εποχές που ζήσαμε και τις ωραιότερες αναμνήσεις που έχουμε από την τελευταία φορά που κάναμε κάτι από κοινού, για το καλό του συνόλου.
Η ψυχή χρειάζεται την καθαρότητα για να εκδηλωθεί, γιατί στον χώρο της ψυχής κατοικούν πολλοί άλλοι άνθρωποι, εκτός από αυτόν που την κατέχει και νέμεται τα έργα της.
Οι ψυχικές δυνάμεις είναι ένα ανεξερεύνητο τοπίο για τον μέσο άνθρωπο. Πολλοί προσπάθησαν να τις καταλάβουν, να δουν πού φθάνουν τα όριά τους, ή πού εκείνοι τοποθετούν τα όρια των δικών τους ψυχικών δυνάμεων. Όμως ποτέ, κανείς δεν κατάφερε να τις ελέγξει και να τις χρησιμοποιήσει κατά βούληση, επιμένουν αυτές να ενεργοποιούνται όποτε θέλουν, να επιλέγουν ένα έργο κατά την δική τους βούληση και ατομική ελευθερία και να αποκαλύπτουν στον φορέα τους πράγματα, που δεν γνώριζε για την ζωή του.
Το μέλλον προοιωνίζεται ευοίωνο για όσους έχουν, διατηρούν ή ελπίζουν να αποκτήσουν τις ψυχικές τους δυνάμεις, όχι με την έννοια της αντοχής ή του ήθους, αλλά με την διαχρονική σημασία των δυνάμεων της δημιουργίας.
Βιργινία Φατσή
7 Μαρτίου 2017
