Ο Ασκληπιός, ο Ιπποκράτης και ο Πυθαγόρας ήταν οι μεγάλοι γιατροί του αρχαίου μας κόσμου. Τύχη αγαθή το θέλησε να υπάρχει ακόμα ζωντανή η σκέψη τους και να μπορούμε να επικοινωνήσουμε μαζί της.
Η πρώτη επικοινωνία απέδωσε τα βιβλία “Η κατάθλιψη οφείλεται στην έλλειψη διανοίας”, “Ο δρόμος για την Ίαση” και “Τα στοιχεία που ζωογονούν την διάνοια”.
Είναι ανακουφιστική η ανάγνωση των βιβλίων. Ανοίγει ένα παράθυρο επικοινωνίας με τους κόσμους όπου υπάρχει ακόμα ζωντανή και κινείται η Σκέψη των Ελλήνων.
Άνοιξε και εσύ το δικό σου παράθυρο αγαπημένε μας Αναγνώστη. Και άφησε την ήρεμη πνοή της Σκέψης των Ελλήνων να διαλύσει τα μαύρα σύννεφα των καιρών μας.
Λέει ο Ασκληπιός: «Στα αρχαία Ασκληπιεία υπήρχε η Θόλος, ένα όμορφο κτίσμα, όπως πάντα κυκλικό και ανοικτό στα αστέρια, όπου αυτοί που είχαν πρόβλημα υγείας, πήγαιναν για να ονειρευτούν, γιατί με βάση τα όνειρά τους, διόρθωναν την πραγματικότητα γύρω τους και αυτό ήταν αρκετό για να ιαθούν.
Οι Έλληνες τότε διέθεταν μια ιδιότητα, που σήμερα έχει χαθεί, δεν είναι όμως αργά για να την ξαναβρούμε. Επικοινωνούσαν εύκολα και γρήγορα με τον χώρο της Ελληνικής διανοίας, μια περιοχή στο Σύμπαν, που είχε κατασκευασθεί ειδικά για αυτούς από ανώτερη διάνοια και όπου όμορφοι άνθρωποι, με την εμφάνιση «θεών» κινούνταν, συνυπήρχαν, χαμογελούσαν, γιόρταζαν, συζητούσαν και όλοι ήταν φανερό ότι υποκινούνταν από την κοινή ιδιότητα, που αργότερα ονομάστηκε «αγάπη».
Ήταν τόσο ωραίο το θέαμα, που όσοι το παρακολουθούσαν δεν μπορούσαν παρά να επηρεαστούν από αυτό και να ενσωματώσουν στοιχεία του, μετασχηματίζοντας έτσι την εσωτερική τους πραγματικότητα και ακολουθώντας έναν τρόπο ζωής, όσο μπορούσαν συμβατό με την Ελληνική Διάνοια».
Λέει ο Ιπποκράτης: «Κατάθλιψη λοιπόν παράγεται όταν εγκαταλείπουμε την υγιή μας σκέψη, την αυτονόητη αντίδρασή μας απέναντι στις προκλήσεις της ζωής, όταν αφήνουμε άλλους να μας επηρεάζουν και να μας οδηγούν σε αυτό που εκείνοι νομίζουν σωστό για μας, όταν αφαιρούμε από τον εαυτό μας την δυνατότητα να ονειρεύεται, να στοχάζεται και να ρεμβάζει, πράγμα που το έχει απόλυτη ανάγκη, όταν αφήνουμε να μας κατακλύζουν οι εικόνες και οι ήχοι που παράγουν άλλοι, με μόνη πρόθεση να πουλήσουν προϊόντα ή να βγάλουν χρήματα, όταν με δυο λόγια αφήνουμε «κακόβουλο λογισμικό» να μας επηρεάσει και να κάνει κατάληψη στον χώρο της ψυχής μας.
Η ψυχή δεν θα πάθει τίποτα, εμείς όμως θα αρρωστήσουμε, άλλος λίγο, άλλος περισσότερο, άλλος ανήκεστα και θα οδηγηθούμε σε έναν βίαιο θάνατο, που δεν είναι λύτρωση, ή ανακούφιση από τα γήινα πάθη, γιατί αν η ψυχή μας έχει εγκαταλείψει πριν πεθάνουμε, θα εγκλωβιστούμε για πάντα στην σφαίρα των λαθών και των παραλήψεων που εμείς και πολλοί άλλοι επιλέξαμε να κάνουμε και δεν θα καταφέρουμε να οδηγηθούμε ποτέ στον παράδεισο της προσωπικής μας αρμονίας. Για αυτό πρέπει να παλέψουμε.
Όμως η κατάθλιψη γίνεται σαν την λερναία ύδρα, όταν την αντιμετωπίζεις με τα όπλα που νομίζεις ότι μπορούν να την νικήσουν και είναι, για παράδειγμα: διασκέδαση, ηρεμία, απομάκρυνση από πηγές άγχους και από στρεσογόνους παράγοντες, ελάττωση των ωρών εργασίας, φαρμακευτική αγωγή, ψυχοθεραπεία, διάβασμα των «κατάλληλων» βιβλίων, υιοθέτηση μεθόδων αυτοθεραπείας ή παρακολούθηση σεμιναρίων με σκοπό την ίαση, ενεργειακά πρωτόκολλα και θραύσματα μεθόδων που προέρχονται από την Ανατολή, όλα αυτά βοηθούν αλλά μόνο ως ότου η λερναία ύδρα βγάλει ξανά τα νέα της κεφάλια στην θέση των παλιών και επιτεθεί με ανανεωμένες δυνάμεις, γιατί δεν έχει καεί στην ρίζα της».
Λέει ο Πυθαγόρας: «Γιατί η ψυχή δεν είναι η έδρα των συναισθημάτων, όπως ατυχώς μάθαμε να πιστεύουμε και να την καταφρονούμε, ως αδαή και περίπου ηλίθια, αλλά είναι η έδρα των ιδεών, της ανώτερης αντίληψης των πραγμάτων, της κατανόησης των κόσμων και των εξ αυτών παραγομένων, της διαρκούς έμπνευσης, της συνειρμικής σύλληψης των ιδεών και της διαρκούς παραγωγής έργου της διανοίας.
Η ψυχή είναι η σφαίρα που εγκλείει όλα τα γεγονότα που πρέπει να συμβούν στην ζωή ενός ανθρώπου, για να μπορέσει αυτός να συγκεντρώσει τα θραύσματα που κατέλειπε ανά τους αιώνες, σε περιοχές και σε ανθρώπους και όταν το σύνολό τους είναι επαρκές να τα ενώσει και πάλι εις όλον.
Η ψυχή είναι ο ουράνιος τόπος όπου τα πνεύματα κατοικούν, οι άγγελοι αναπαύονται και ο Άνθρωπος δοξάζεται, όχι με την έννοια του όντος που υπόκειται της Δημιουργίας και αυτή επενεργεί σε αυτόν, αλλά με την σαφή έννοια του υπερσυνόλου, που ανατρέπει τα γεγονότα και αναγκάζει την Δημιουργία να αναβαθμιστεί.
Η ψυχή είναι η κατοικία των αοράτων, αυτών που έχουν συμβεί και αυτών που θα συμβούν ακόμα, δέχεται τις επενέργειες του Σύμπαντος, επενεργεί στους κόσμους, εφάπτεται των συνειδήσεων και ακροάζεται τα σαφή αιτήματα των ανθρώπων».
Τα βιβλία μπορείτε να βρείτε στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.kinoniagnosis.com
