Υπάρχει μεγάλη συζήτηση, γιατί φτιάχθηκε η Ακρόπολη των Αθηνών και ο Παρθενώνας, αφού το κόστος ήταν υπερβολικό, ο κόπος τεράστιος, ο Πελοποννησιακός πόλεμος ήταν προ των πυλών και όλοι πρέπει να αναγνώριζαν ότι οι μέρες που ζούσαν δεν ήταν οι ακμάζουσες μέρες ενός πολιτισμού, αλλά μάλλον οι τελευταίες μέρες αυτών που έζησαν ως ελεύθεροι πολίτες στην Αθηναϊκή Δημοκρατία του Περικλή.
Όλες οι κινήσεις του Περικλή ήταν οι κινήσεις ενός ανθρώπου, που βλέπει να πλησιάζει το τέλος, που έχει την διορατική ικανότητα να αντιληφθεί ότι οι εσωτερικές έριδες που εμφάνισε το κατά κόσμον τέλειο σύστημα της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, είναι πια τόσο σοβαρές ώστε να προοιωνίζονται ένα τέλος.
Οι Αθηναίοι ήθελαν η Δημοκρατία να μην κινδυνεύσει να πεθάνει, αλλά να έχει πάντα την δυνατότητα να αναστηθεί, από αυτούς που θα ξαναγεννηθούν και θα έχουν μάθει να την αγαπούν. Και για αυτό έφτιαξαν και άφησαν παρακαταθήκη τον Παρθενώνα.
Ο Παρθενώνας ήταν ένας ναός αφιερωμένος στην παρθένο Αθηνά, το αρχέτυπο της θεϊκής σοφίας, όπως αυτό εμφανίζεται πάνοπλο και θήλυ το γένος, με περικεφαλαία και ασπίδα, ως σύμβολα της μάχης που πρέπει να δίνει πάντα η θεϊκή σοφία για να επικρατεί στο μυαλό του ανθρώπου, έναντι πολλών άλλων σκέψεων, με αποφασιστικότητα και θάρρος, τόλμη και γενναιότητα, σοφία και αρετή.
Έτσι, οι Αθηναίοι, απεικόνισαν την προστάτιδα θεά τους ως μια νεαρή Σκέψη, που έρχεται ολοκληρωμένη μέσα από το κεφάλι του Διός – Πατέρα των θεών, για να διεκδικήσει πάνοπλη την θέση της μέσα στην κοινωνία των ανθρώπων, να συναντήσει τους ανθρώπους που θέλουν να ζήσουν μαζί της και να την εγκολπωθούν, που είναι έτοιμοι να αρνηθούν την ερεβώδη ύπαρξη του Ποσειδώνα, του αρχέγονου θεού των βασικών ενστίκτων και της ενορατικής επιβίωσης και να αποδυθούν στην έρευνα για την ανθρώπινη φύση και τα ανώτερα χαρίσματα της ανθρώπινης διανοίας, μέσα από την ολιστική, επιστημονική προσέγγιση που υιοθετεί η Αθηνά.
Και αν το ιδρυτικό κύτταρο της Αθήνας έχει αυτά τα χαρακτηριστικά, αυτά δεν πρόκειται να αλλάξουν ποτέ, ό,τι και να συμβεί και όσοι αιώνες αν περάσουν.
Μόνο με το σεβασμό σε αυτά, μπορεί η σύγχρονη Αθήνα να ευημερήσει και να βρει τη δεσπόζουσα θέση της στο παγκόσμιο δίκτυο πόλεων.
Το πνεύμα της Αθήνας, θα αναγεννηθεί σε μια εποχή όπου όλος ο Ελληνικός Πολιτισμός, στο σύνολό του, θα βρει τον δρόμο για να έρθει ξανά στο φως.
Η δυνατότητα να γίνει αυτό σήμερα υπό την εποπτεία της Συλλογικής Διάνοιας των Ελλήνων, είναι μοναδική. Γιατί υπάρχει η Κοινωνία της Γνώσης.
Για την επιμέλεια
Παναγιώτης Αναστασάκος
Εταιρεία Γνώσης ΛΟΓΟΣ
8 Ιουνίου 2016
Με ιδέες που προέρχονται από την Συλλογή: «Όσο υπάρχουν Έλληνες, υπάρχει Θεός και Αγάπη»
και το Βιβλίο-Δίαυλο της Συλλογής «Το Συμβόλαιο των Ελλήνων με την κοινή τους μοίρα»,
που συνέγραψε η Βιργινία Φατσή και εξέδωσε η Εταιρεία Γνώσης ΛΟΓΟΣ τον Σεπτέμβριο 2014.
