Σήμερα, έχουμε την τεχνολογία, είμαστε δυνατοί και έχουμε λύσεις για όλα τα πράγματα. Και αν δεν έχουμε θα βρούμε, έτσι πιστεύουμε.
Η τεχνολογία προχωράει και η Επιστήμη ακολουθεί με γρήγορους ρυθμούς, ό,τι και αν χρειαζόμαστε από εκεί θα το βρούμε. Έτσι πιστεύουμε.
Τίποτα δεν μπορεί να αντισταθεί στην ισχύουσα δύναμη της αγάπης. Γιατί είναι η δύναμη μιας ουσίας που είναι άφθαρτη, δημιουργείται από τα έργα μας, πηγάζει από την ηθική μας, χαρακτηρίζει τις πράξεις μας, πολλαπλασιάζεται από το συναίσθημά μας και προτιμά τον τόπο της ψυχής μας, εκεί θέλει να κατοικοεδρεύσει.
Στον σύγχρονο κόσμο η αγάπη είναι μια παρεξηγημένη έννοια.
Πιστεύουν όλοι ότι είναι ένα ήσυχο, αόριστο συναίσθημα, που ανήκει σε άλλες εποχές, όπου και οι άνθρωποι ήταν πιο ήσυχοι και με λιγότερες έγνοιες.
Η αγάπη είναι ουσία, ύλη και ρευστό, έχει υπόσταση, εύρος και μέγεθος, εξαφανίζεται όταν την διώχνουμε και εμφανίζεται ξανά όταν την αποζητάμε. Μιλάμε πάντα για την θεϊκή αγάπη, αυτή που πάντα ευχόμαστε να υπάρχει ανάμεσά μας, να δίνει ζωή στα έργα μας και πνοή στις καλές μας ελπίδες.
Η Αγάπη
Στον σύγχρονο κόσμο η αγάπη είναι μια παρεξηγημένη έννοια.
Πιστεύουν όλοι ότι είναι ένα ήσυχο, αόριστο συναίσθημα, που ανήκει σε άλλες εποχές, όπου και οι άνθρωποι ήταν πιο ήσυχοι και με λιγότερες έγνοιες.
Η Αγάπη
Στον σύγχρονο κόσμο η αγάπη είναι μια παρεξηγημένη έννοια.
Πιστεύουν όλοι ότι είναι ένα ήσυχο, αόριστο συναίσθημα, που ανήκει σε άλλες εποχές, όπου και οι άνθρωποι ήταν πιο ήσυχοι και με λιγότερες έγνοιες.
Τώρα, έχουμε την τεχνολογία, είμαστε δυνατοί και έχουμε λύσεις για όλα τα πράγματα. Και αν δεν έχουμε θα βρούμε, έτσι πιστεύουμε.
Όπως θα έλεγε και ο Ασκληπιός, αν ζούσε σήμερα ανάμεσά μας:
Η κατάθλιψη προκαλείται από την έλλειψη διανοίας, έχουμε χάσει δηλαδή την Αγάπη για τις καλές ιδέες, τις ωραίες συνήθειες και την αυτονόητη αλληλεγγύη που πάντα μας διέκρινε ως Έλληνες.
Η Αγάπη έχει την δύναμη να πολλαπλασιάζεται, να αλλάζει τον άνθρωπο και να γιγαντώνεται, να διαρρέει τα έργα της διανοίας του και δια αυτών να γονιμοποιεί κάθε ψυχή που αγαπάει τον άνθρωπο και τον Θεό που έγινε άνθρωπος.
Η Αρχή γίνεται πάντα από την Αγάπη, που σαν ρευστό ρέει από τους χώρους της ουράνιας τάξης στα πεδία της ανθρώπινης ηθικής.
Η Αγάπη είναι ουσία, ύλη και ρευστό, έχει υπόσταση, εύρος και μέγεθος, εξαφανίζεται όταν την διώχνουμε και εμφανίζεται ξανά όταν την αποζητάμε. Μιλάμε πάντα για την θεϊκή αγάπη, αυτή που πάντα ευχόμαστε να υπάρχει ανάμεσά μας, να δίνει ζωή στα έργα μας και πνοή στις καλές μας ελπίδες.
Αν αποδεχθούμε, με ανοχή, ηρεμία και πεποίθηση, ότι σήμερα η κοινωνία μας πάσχει και βαριά νοσεί, από μια νόσο που λέγεται κατάθλιψη, τότε αυτομάτως τοποθετούμε τον εαυτό μας στην θέση αυτών που αναγνωρίζουν στον Ελληνικό πολιτισμό τις αξίες του και ως προς αυτές κρίνουν τα σημερινά φαινόμενα.
Ας μην βλέπουμε το σύμπτωμα, ας δούμε την νόσο.
