Υπάρχει σε μια διάσταση της Δημιουργίας, ένα σύνολο ευφυΐας, εργασίας και κατανεμημένης διανοίας, που εργάζεται ως όλον, αποδίδει τα έργα του ατομικά, κβαντίζεται και μεταπίπτει, αναδιαρθρώνεται και προχωράει, επικοινωνεί και διαλέγεται, ως όλον και όχι με τα επιμέρους στοιχεία του, με κάθε ανθρώπινη διάνοια που επιχειρεί να το προσεγγίσει με μόνο όπλο της την ανάγκη, με μόνο όχημα την ελπίδα και με μόνο αίτημα την αγάπη.
Η ανάσταση των Ελλήνων προϋποθέτει να έχει υπάρξει θάνατος, μα τι άλλο από θάνατος είναι η κατάσταση που επικρατεί γύρω μας και μας επηρεάζει, όπου όλοι αποδίδουν στην οικονομική κρίση την δυστυχία και κανείς δεν ασχολείται να πει ότι αυτό που πάσχει και υποφέρει είναι η ίδια η ψυχή μας, που της στερήσαμε την ελπίδα, της αφαιρέσαμε την αγάπη και την αφήσαμε να ζει χωρίς καλά αισθήματα.
Η κατάθλιψη προκαλείται από την έλλειψη διανοίας, έχουμε χάσει δηλαδή την Αγάπη για τις καλές ιδέες, τις ωραίες συνήθειες και την αυτονόητη αλληλεγγύη που πάντα μας διέκρινε ως Έλληνες.
Ο μόνος τρόπος για να διακριθούμε από τους εχθρούς μας είναι να αναγνωρίσουμε, να προστατέψουμε και να αναπτύξουμε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Ελληνικής μας ευφυΐας.
Η αγάπη για τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Ελληνικής ευφυίας πρέπει να ρέει ανάμεσά μας, με διαύλους τα καλά μας έργα, όσα από αυτά είναι έργα της διανοίας, ας κυκλοφορούν ανάμεσά μας, όσα ακόμα είναι άυλα, όπως οι αξίες, οι αρχές και οι καλές μας συνήθειες, ας τα διαδίδουμε με τον λόγο, τα έργα και τις πράξεις μας, γιατί αν έχουμε γεννηθεί Έλληνες, ως Έλληνες πάντα πρέπει να ζήσουμε.
Η εποχή κατά την οποία ο άνθρωπος ήταν ο άμοιρος υπηρέτης των ονείρων των άλλων, περνάει. Σε λίγο καιρό θα περάσει οριστικά και στην θέση της έχει ήδη αρχίσει να ανατέλλει η εποχή που κάθε άνθρωπος θα έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση απέναντι στον Εαυτό του να αγαπήσει αυτά που τον συγκινούν, αυτά που θέλει να κάνει στην ζωή του και αυτά με τα οποία θέλει να γεμίσει τον χρόνο του.
Η Αγάπη ως ρευστό ανώτερης ύλης και υπερκόσμιας ουσίας έχει ήδη αρχίσει να κινείται, ξεκινώντας από ψηλά, εκεί όπου πάντα κατοικούν αυτοί που έχουν πλεόνασμα αγάπης. Δεν θα αργήσει να φθάσει και στους δικούς μας κόσμους, εκεί όπου κινούμαστε οι άνθρωποι, προσπαθώντας να εξιχνιάσουμε τα μυστήρια του βίου μας και να φωτίσουμε τα μυστήρια της ζωής.
Τότε θα μπορούμε όλοι να μιλάμε διαφορετικά για την Αγάπη.
Βιργινία Φατσή
22 Μαρτίου 2017
