Στην κλασσική αρχαιότητα, υπήρχε μεταξύ των Ελλήνων εκείνη η θαυμάσια συνενοχή στο Θαύμα, που λέει ότι όταν ένα θαύμα είναι να συμβεί, ακούγεται στον ορίζοντα της ψυχής των Ελλήνων, δημιουργεί εκεί μια πραγματικότητα με όλες τις ανακατατάξεις και τις κοσμογονίες που είναι να συμβούν και όταν όλα αυτά γίνουν, το θαύμα γίνεται, αλλά γίνεται μαζικά, ωραία και συγκλονιστικά. Σαν αποκάλυψη ή σαν ένα κρυμμένο σεντούκι θησαυρών, που όλοι γνώριζαν ότι υπήρχε, κανείς δεν είχε όμως το δικαίωμα να το ανοίξει, πριν την ώρα του.
Υπάρχει και κάτι ακόμα στο θαύμα που προκαλούν οι Έλληνες, όταν με την ψυχή τους ομονοούν. Δεν είναι κάτι που έχει ξανασυμβεί. Δεν μοιάζει με κάτι που άλλοι άνθρωποι έχουν φτιάξει. Είναι πάντα μια πραγματικότητα που υπερβαίνει και την πιο τολμηρή φαντασία. Κάτι που κανείς δεν τολμούσε να περιγράψει προτού συμβεί, όλοι όμως το θεωρούν αυτονόητο όταν συμβαίνει. Γιατί αυτές τις ιδιότητες έχει η Ψυχή των Ελλήνων. Δρα ήσυχα, υπόγεια και σταθερά. Χωρίς τυμπανοκρουσίες και πομπώδη λόγια. Χωρίς κάτι που, έστω, να προοιωνίζεται το θαύμα. Γιατί όλα στην αρχή συμβαίνουν εσωτερικά.
Υπάρχει στην ψυχή κάθε ανθρώπου μια κοσμογονία που συνεχώς εξελίσσεται. Εκεί η μορφολογία είναι ακαθόριστη, όσοι μπορούν να την δουν, την βλέπει ο καθένας με διαφορετικό τρόπο. Όμως, υπάρχουν ορισμένοι κοινοί τόποι, όπου οι ψυχές των ανθρώπων συναντιούνται, όταν αυτοί έχουν κοινό έργο, διαπιστώνουν την σύμπνοιά τους και αποφασίζουν να εξελιχθούν μαζί, με τρόπο ώστε η μία κοσμογονία να επηρεάζει την άλλη και όλες μαζί να δημιουργούν μια νέα πραγματικότητα.
Ο άνθρωπος δεν έζησε ποτέ μακριά από την ψυχή του. Άλλοτε επέλεξε να την αγνοεί και άλλοτε όχι. Μερικές φορές επέλεξε να διερευνήσει τις δυνατότητές της και άλλοτε να τις αγνοήσει παντελώς. Όμως πάντα επέλεξε να συμπορεύεται με την διάνοιά του, με την οποία κατόρθωσε να δημιουργήσει πολιτισμό, όχι μόνο τον πολιτισμό της καθημερινής ζωής, αλλά και τα έργα που έγιναν σταθμοί στην Ιστορία του και χαρακτήρισαν το είδος του.
Ο Ελληνικός πολιτισμός υπήρξε πάντα στο σύνολό του η κιβωτός της Διαθήκης για κάθε πολιτισμένο άνθρωπο που ήθελε να δημιουργήσει και αυτός κάποιο έργο, για το οποίο θα τον θυμούνται με αγάπη και θα τον μακαρίζουν έμπλεοι ευγνωμοσύνης.
Και αυτό οφείλεται στο ότι η Αγάπη των Ελλήνων στον Άνθρωπο είναι πραγματωμένη στην ψυχή τους, στην ωραία ψυχή που εξακολουθούν να μοιράζονται σήμερα μετά από χιλιάδες χρόνια, όσοι είναι ακόμα ζωντανοί και όσοι ανήκουν μόνο στον πνευματικό κόσμο, όλοι μαζί είναι κάτοχοι της Ψυχής τους και επιλέγουν τα έργα της, με μοναδικό όφελος την Αγάπη και μοναδικό κίνητρο την αγάπη στον άνθρωπο.
Για την επιμέλεια
Παναγιώτης Αναστασάκος
Εταιρεία Γνώσης ΛΟΓΟΣ
14 Ιουνίου 2016
Με ιδέες που προέρχονται από το Βιβλίο-Δίαυλο «Η Αγάπη των Ελλήνων στον Άνθρωπο»,
που συνέγραψε η Βιργινία Φατσή και εξέδωσε η Εταιρεία Γνώσης ΛΟΓΟΣ.
