Έχουμε εθιστεί σε πρακτικές και συμπεριφορές που δηλητηριάζουν καθημερινά την ζωή μας.
Άλλα λέμε και άλλα κάνουμε, σαν να μην συμβαίνει τίποτα και ο λόγος μας να μη μας δημιουργεί κανενός είδους δέσμευση.
Ερμηνεύουμε όπως μας συμφέρει προσωπικά την εκπλήρωση των υποχρεώσεων μας απέναντι στους θεσμούς και τις αντιλήψεις, που διαμορφώνουν την κοινωνία μας.
Έχει γίνει κοινή πρακτική να ποδοπατάμε τους ασθενέστερους, ώστε να κερδίσουμε τα μέγιστα, αδιαφορώντας για το τι θα παραγάγει η στάση και η συμπεριφορά μας.
Μάθαμε να αγνοούμε το τι θεωρούσαμε ηθικό και προσαρμοζόμαστε χωρίς δυσκολία σε ένα τρόπο ζωής σε πλήρη αντίθεση με το κοινό περί δικαίου αίσθημα της κοινωνίας.
Θεωρείται αφελής όποιος δεν μεταφέρει, όσα χρήματα διαθέτει, σε ξένες τράπεζες, όποιος συμμορφώνεται με τις φορολογικές του υποχρεώσεις και όποιος ελπίζει ότι στο τέλος θα επικρατήσει η κοινή λογική.
Αδιαφορούμε αν διαρρηγνύεται η κοινωνική συνοχή, αυξάνεται η ψυχική ένταση, πολλαπλασιάζονται η βία και οι καθημερινές συγκρούσεις και δεν αντιλαμβανόμαστε ότι η μόνη επιλογή για τον κάθε άνθρωπο που θέλει να ζήσει αξιοπρεπώς στην Ελλάδα είναι να αντιδράσει.
Γιατί τίποτα δεν μένει στάσιμο και αν τα πράγματα βρίσκονται σε κατήφορο, η κατρακύλα θα γίνεται όλο και πιο έντονη, όλο και πιο οδυνηρή, όλο και περισσότερο θα οδηγεί τον κάθε καλό άνθρωπο προς το βιολογικό θάνατο.
Δεν είναι υπερβολή αυτή η διαπίστωση. Είναι η πραγματικότητα χωρίς εξωραϊσμούς και εθελοτυφλία.
Είμαι περήφανος που αντέδρασα σε αυτήν την κατάσταση πριν από χρόνια, αφήνοντας το τότε επάγγελμά μου, του Συμβούλου και αναπροσανατολίζοντας ριζικά τη ζωή μου. Και είμαι ακόμα περισσότερο περήφανος που το σημερινό μου επάγγελμα είναι να εκδώσω και να φροντίσω να διανεμηθεί η Μέθοδος για την Αυτοβοήθεια και την Αυτοβελτίωση.
Είναι μια Μέθοδος, που δίνει τα εφόδια στον καθένα ατομικά να κάνει την αλλαγή μέρος της καθημερινής του ζωής και συμπεριφοράς προς τους άλλους.
Κάνουμε ένα διάλειμμα στην καθημερινή μας παραζάλη, διαβάζουμε βιβλία της Μεθόδου και επικοινωνούμε με έναν κόσμο γνώσης, ηρεμίας, αγάπης και δικαίου.
Το έχουμε απόλυτη ανάγκη για να καθαρίσει το μυαλό μας από τους κάθε μορφής ρύπους και να έρθουν οι ιδέες, οι εμπνεύσεις και οι δημιουργικές σκέψεις, που θα προσανατολίσουν τη ζωή και τη δράση μας.
Μέσα από τις καθημερινές προσωπικές μας τομές θα διαμορφωθούν οι συλλογικότητες που μπορούν να αλλάξουν την κοινωνία μας και να στηρίξουν ό,τι θα έχουμε καταφέρει σε ατομικό επίπεδο.
Παναγιώτης Αναστασάκος
Αθήνα, 12 Οκτωβρίου 2016
