Το θαύμα είναι εκείνη η κατάσταση κατά την οποία ο άνθρωπος ενεργεί, η ψυχή βούλεται και το υποσυνείδητο εκδηλώνεται στην πραγματικότητα, κατά τρόπο εκρηκτικό, ενίοτε απίστευτο και συνήθως ανατρεπτικό.
Η ψυχή είναι μια σταθερά γύρω από την οποία ο άνθρωπος κυμαίνεται, η ζωή εξελίσσεται και ο χώρος αναδιατάσσεται, προκαλώντας και την αναδιανομή των φαινομένων που συμβαίνουν στο χρόνο. Τότε, ενώ η αλληλουχία των γεγονότων ακολουθούσε μια δήθεν προδιαγεγραμμένη πορεία, ξαφνικά διακόπτεται, όχι για να σταματήσει, όχι για να ολιγωρήσει και όχι για να οπισθοδρομήσει, αλλά μόνο για να μετατοπισθεί και να ακολουθήσει έναν άλλον δρόμο, με εντελώς διαφορετικές συντεταγμένες.
Είναι σαν κάποιος αόρατος γεωμέτρης, να παρακολουθεί από ψηλά, έχοντας την γνώση των δεδομένων του χώρου και των αοράτων συντεταγμένων της ψυχής του ανθρώπου και όταν η ψυχή φθάσει σε ένα ορισμένο σημείο, στο οποίο έχει την τάση να μεγεθυνθεί απότομα και δημιουργικά, αλλάζει αυτόματα τις συντεταγμένες και τότε η ψυχή δρομολογείται σε άλλη εντελώς κατεύθυνση, από πριν.
Τότε συμβαίνει το θαύμα, εκείνη η ανατρεπτική κατάσταση που κανείς δεν την περιμένει και όμως κυοφορείται στα όνειρα των ανθρώπων και στις προσδοκίες τους, στις ελπίδες της καρδιάς τους και στις απέραντες ερημίες του νου τους, στην πορεία του βίου τους και στους θαυμαστούς ορίζοντες της σκέψης τους, μια κατάσταση που λέει ότι μπορεί και πρέπει τα πράγματα να αλλάξουν, οι κατευθύνσεις να τροποποιηθούν και τα γεγονότα να πάρουν άλλη τροπή.
Αυτό είναι ένα θαύμα, με όλα εκείνα τα λόγια που εννοούσαν οι Έλληνες όταν εξέφεραν αυτή την λέξη και την χρησιμοποιούσαν συχνά, γιατί το έβλεπαν να συμβαίνει στο παιδί του γείτονά τους, στον ορίζοντα της πατρίδας τους, στην υγεία τους, στις δουλειές τους, στο χωράφι και στην διαδρομή από το σπίτι στο γραφείο, στις εταιρείες και στις συναλλαγές τους, στην χώρα τους και στο σπίτι τους.
Υπήρχε μια εποχή που όλοι οι Έλληνες ονειρευόντουσαν, χωρίς να το διαφημίζουν, χωρίς να το λένε στον διπλανό τους, χωρίς καν να το συζητάνε μεταξύ τους. Ονειρευόντουσαν ένα καλύτερο μέλλον, μόνο που τα όνειρά τους ήταν σαν μεγάλοι πίνακες ζωγραφικής, που είχαν στοιχεία από το περιβάλλον γύρω τους, που περιελάμβαναν και άλλους ανθρώπους, όχι μόνο αυτούς τους ίδιους, είχαν μέσα τους την εξέλιξη των πραγμάτων που πάντα αφορούσε την κοινωνία τους, είχαν ρυθμό, ζωή και αγάπη.
Γιατί υπάρχει μια ποσότητα στο Σύμπαν που ονομάζεται «ψυχή των Ελλήνων» και είναι μια τεράστια υλική δύναμη που τους υποκινεί και τους παροτρύνει, που τους κρατάει ζωντανούς, όταν όλα γύρω τους προδικάζουν τον θάνατο, που τους κρατάει όρθιους να αγωνίζονται και ενίοτε ανατρέπει την ζωή τους, προκαλώντας ένα ή περισσότερα θαύματα.
Το θαύμα τελικά δεν είναι παρά η ανίκητη εκδήλωση της ψυχής στην κατεύθυνση που η διάνοια προδικάζει και αυτό στο μέτρο του ανθρώπου μπορεί να είναι η ίαση από ασθένεια που τον απασχολεί. Εάν όμως μιλάμε για την ψυχή των Ελλήνων τότε η αυθόρμητη και συντεταγμένη εκδήλωσή της, σύμφωνα με τις λογικές επιλογές της Συλλογικής της Διανοίας, μπορεί να είναι το Θαύμα που περίμενε κάθε άνθρωπος σε αυτόν τον πλανήτη για να ιαθεί από τα δεινά που το ανοίκειο περιβάλλον επισωρεύει πάνω του. Και μπορεί να είναι η ίαση της κοινωνίας από τις καταστροφικές συνέπειες που έχει πάνω της η λογική των όπλων και του ανταγωνισμού, τόσο αντίθετη με την έννοια της επ’ αγαθώ συνύπαρξης των ανθρώπων, που είναι απαραίτητη για την ψυχική υγεία.
Για την επιμέλεια
Παναγιώτης Αναστασάκος
Εταιρεία Γνώσης ΛΟΓΟΣ
4 Μαΐου 2016
Με ιδέες που προέρχονται από την Συλλογή: «Πώς αντιδρώ σε μια κοινωνία γεμάτη κατάθλιψη»
και το Βιβλίο-Δίαυλο της Συλλογής «Η κατάθλιψη προκαλείται από την έλλειψη διανοίας»,
που συνέγραψε η Βιργινία Φατσή και εξέδωσε η Εταιρεία Γνώσης ΛΟΓΟΣ τον Ιούλιο 2014.
