Στην εποχή μας ζούμε τον θάνατο του παλιού, όπου παλιό είναι η μίμηση ξένων προτύπων, η υπακοή σε ατελέσφορες ιδεολογίες περί κοινωνικών μετασχηματισμών και η πίστη μας σε «σωτήρες».
Σωτήρες πια δεν υπάρχουν. Ο κάθε ένας καλείται να σώσει τον εαυτό του από την θλίψη που απειλεί να τον καταβάλει και να αντιμετωπίσει την ζωή με αισιοδοξία και σθένος.
Είναι μια ωραία εποχή αυτή που ανατέλλει. Ο άνθρωπος θα βρει και πάλι τις ανώτερες δυνάμεις της διανοίας του, θα εργαστεί για καλά έργα και θα αναβαπτιστεί στις αξίες που δημιούργησαν τον πολιτισμό μας.
Νομίζω ότι φθάσαμε στο μη παρέκει. Τα δοκιμάσαμε όλα και δεν έχουν επιτύχει. Ίσως είναι καιρός να δοκιμάσουμε την πίστη στον εαυτό μας, την πεποίθησή μας ότι ο άνθρωπος γεννιέται για να κάνει καλά έργα και την αδάμαστη αισιοδοξία που πάντα μας διέκρινε ως Έλληνες.
Οι Έλληνες έβλεπαν τους Πέρσες να έρχονται, πίσω από αυτούς έβλεπαν να έρχονται αιώνες σκοτεινοί, γεμάτοι θλίψη και όμως είχαν το θάρρος να κάνουν μέχρι την τελευταία στιγμή καλά έργα.
Εμείς βαδίζουμε προς το φως. Οι σκοτεινοί αιώνες έχουν περάσει. Μπορούμε να μην το έχουμε δει ακόμα, όμως το φως υπάρχει και περιμένει τον κάθε έναν από εμάς να αναβαπτιστεί στις αρετές της δικής του διανοίας και να ανακαλύψει έναν εαυτό που τον ικανοποιεί και τον δικαιώνει.
Όμως, τι είναι το φως; Μήπως είναι μια συγκεκριμένη δέσμη φωτονίων που διαπερνά τα μαύρα πέπλα της συνείδησής μας και εγκαθίσταται στον νου μας; Ή μήπως είναι η ελπίδα και η ανάγκη να δουλέψουμε για έναν καλύτερο κόσμο;
Είναι και τα δύο.
Η ελπίδα και η ανάγκη ενώνονται με το φως που διαλύει τα μαύρα πέπλα της απελπισίας και συγκροτούν μια συνεχή κατάσταση αφύπνισης που ζωογονεί το νου μας.
Οι ιδιότητες που έχει ο άνθρωπος είναι αρκετές για να ξεπεράσουμε όλα τα εμπόδια, όλες τις ανασφάλειες και όλους τους φόβους. Αρκεί να τις αφυπνίσουμε.
Για να αφυπνίσουμε τις ανθρώπινες ιδιότητές μας αρκεί να επιθυμήσουμε για λίγο μια κοινωνία πιο ανθρώπινη, με περισσότερη φροντίδα για τον άνθρωπο και λιγότερη φροντίδα για τα υλικά αγαθά που γίνονται σκόνη.
Όταν επιθυμούμε την ανθρωπιά γύρω μας ο νους μας φωτίζεται και ο εγκέφαλός μας λειτουργεί σε υψηλότερες συχνότητες. Τότε, οι φόβοι απομακρύνονται, οι ανασφάλειες υποχωρούν και η γενναιότητα επικρατεί μέσα μας και γύρω μας.
Χρειάζεται να προσέχουμε πολύ καλά τι συμβαίνει γύρω μας. Οι καιροί είναι δύσκολοι και ο μόνος τρόπος για να μην επαναλάβουμε τα λάθη μας είναι να μάθουμε όσο πιο πολλά μπορούμε από την εποχή που ζούμε.
Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από την εύκολη διάδοση ειδήσεων, υπάρχουν όλα τα μέσα για να επιτευχθεί αυτό. Επιπλέον, στα πλαίσια της δημοκρατίας, ο κάθε ένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει την γνώμη του σε διάφορα μέσα.
Είναι όμως αλήθεια τα όσα ακούμε; Ή μήπως είναι το αποτέλεσμα μιας προσπάθειας παραπλάνησης και αποπροσανατολισμού; Αυτό, δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε.
Όμως μπορούμε να σκεπτόμαστε. Το μεγαλύτερο δικαίωμα του ανθρώπου, η μεγαλύτερη ελευθερία προκύπτει από την ικανότητά του να σκέπτεται με ήρεμη και λογική σκέψη.
Η ηρεμία είναι αυτή που προσέλκυσε πολλούς ανθρώπους στον τρόπο σκέψης της ελληνικής φιλοσοφίας. Εκεί οι άνθρωποι αρκούνται να ερευνούν προσπαθώντας να διαλευκάνουν τα μυστήρια του βίου και να ασκήσουν τον νου τους με τρόπο ώστε να ανακαλύπτει εύκολα την αλήθεια με τις δικές τους δυνάμεις.
Είναι ωραίο να στηρίζεται ο άνθρωπος στις δικές του δυνάμεις για να ερευνά όσα συμβαίνουν στην εποχή του και να καταλήγει σε ορισμένα συμπεράσματα που είναι δικά του. Η επιδίωξη της ελεύθερης σκέψης φέρνει πάντα την ηρεμία στην ψυχή, την φιλανθρωπία στον νου και την αγάπη για τον άνθρωπο σε όλες του τις εκφράσεις.
