Ο Ηρόδοτος υπήρξε ο πρώτος ενορατικός στην Ιστορία.
Κάθε ενορατικός διατρέχει τα συμβάντα, αναγνωρίζοντας στην διαδρομή, αυτό που έχει αξία και πρέπει να περιγραφεί και αυτό που η παρουσία του δημιουργεί περιττό θόρυβο και έτσι είναι ανάξιο λόγου.
Παράλληλα αναδεικνύει τον εσωτερικό ειρμό των φαινομένων, συνδέοντας μεταξύ τους γεγονότα, φαινομενικά ασύνδετα, τα οποία όμως υπάρχουν στην γενική εικόνα και εφόσον αναδειχθούν, δημιουργούν από μόνα τους την ουσιαστική καταγραφή της Ιστορίας και όχι την απλή παράθεση στιγμών και συμβάντων, από τα οποία δεν μπορεί να βγάλει κανείς νόημα.
Γιατί η ενόραση έχει την ιδιότητα να βρίσκει και να εντοπίζει σε ένα πλήθος ανομοιογενών στοιχείων αυτά που είναι ουσιαστικά για το άτομο και την κοινωνία του, να τα προβάλει και να τα αναδεικνύει, ανάγοντας έτσι την ζωή από ένα άγονο συμπίλημα ακατέργαστων πράξεων που θα μπορούσε να είναι, σε μια αγαστή ενότητα ψυχής, ήθους και ατομικών επιλογών, που μπορεί να γίνει.
Ο Ηρόδοτος, ως αρχετυπικός μεγάλος οραματιστής, έδωσε στο γένος των Ελλήνων την ταυτότητά του, αυτή που αδιαμφισβήτητα κατατάσσει όλους τους Έλληνες στην κατηγορία αυτών που αξίζει να διακριθούν, αξίζει να τους θυμόμαστε, αξίζει να τους ανακαλούμε στην μνήμη μας σε κάθε ευκαιρία, αξίζει να διατηρούμε ζωντανή την συλλογική τους ανάμνηση ως ηρώων των καθημερινών πράξεων και των συνετών επιλογών, που δόξασαν την κοινή τους μοίρα.
Χωρίς τον Ηρόδοτο, Έλληνες θα ήταν μόνο ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης, ορισμένοι εκ των φιλοσόφων, ο Περικλής και ο Παυσανίας και στην καλύτερη περίπτωση όσοι δημιούργησαν τα γλυπτά και τα ανάγλυφα των αρχαίων ναών. Ίσως ποτέ κανείς να μην καταλάβαινε τον Όμηρο και όσα ιστορούσε, γιατί δεν θα υπήρχε η επιβεβαίωση ότι αυτό το έθνος που ήταν ικανό για τόσο υψιπετή ηρωισμό, πράγματι υπήρξε, τα μαντεία πολύ πιθανό να είχαν περάσει για πάντα στην λήθη, γιατί ποια υπεράνθρωπα κατορθώματα θα είχαν εμπνεύσει, αν ο Ηρόδοτος δεν είχε ιστορήσει με τον απαράμιλλο ενορατικό του λόγο, τα πραγματικά κατορθώματα των Ελλήνων στην μάχη, αυτά που ενέπνεε η διαρκής επιβεβαίωση της ύπαρξης του θεϊκού στοιχείου στη ζωή τους;
Οι ενορατικοί βλέπουν την εξέλιξη της Ιστορίας, μια εξέλιξη που διατύπωνε καθαρά ότι οι αρετές των Ελλήνων, η ανδρεία, το θάρρος, το χρέος, η ευθύνη, η συλλογικότητα και η πίστη στους θεούς, η ανωτερότητα του πολιτισμού τους και οι επιλογές της καθημερινής τους ζωής, το φρόνημα και το σθένος τους, όταν υπερασπίζονται μέχρι θανάτου, τις αξίες για τις οποίες αξίζει να ζουν, αυτά είναι που τους έδωσαν την νίκη κατά των Περσών και τίποτα άλλο, ούτε η φάλαγγα, ούτε η υπεροχή στα όπλα, ούτε οι πράγματι ηρωικοί Σπαρτιάτες, ούτε οι Αθηναίοι οπλίτες, ούτε η μάχη στις Πλαταιές.
Αλλά την Νίκη έδωσε η απόφαση του Λεωνίδα να ηττηθεί στις Θερμοπύλες, η ανοχή των Αθηναίων στον καινούριο λόγο, που επέτρεψε στον Μιλτιάδη να αναδειχθεί σε στρατηγό, οι θεοσημίες που όχι μόνο κατέστρεψαν ένα μεγάλο μέρος του εχθρικού στόλου, αλλά έφεραν και πολλά άλλα εμπόδια στην προέλαση των Περσών, η ομόθυμη απόφαση των Αθηναίων να νικήσουν, γιατί πήγαν στην μάχη μόνο με αυτό στο μυαλό τους και τίποτα άλλο, η άρνηση των Σπαρτιατών να υποχωρήσουν στις Πλαταιές και κυρίως η ομόψυχη, αταλάντευτη και αδιαπραγμάτευτη θέση όλων των μαντείων, ότι θέληση των θεών είναι η Ελλάδα να νικήσει και οι Πέρσες να ηττηθούν.
Αυτό είναι και το σημείο που όρισε την υπεροχή των Ελλήνων σε όλες τις μάχες που αναγκάσθηκαν να δώσουν και σε όλες εκείνες που είναι μπροστά τους και θα πρέπει να δοθούν. Η πίστη στον Θεό και στις υπέρτερες δυνάμεις που κινητοποιούνται, όταν οι Έλληνες το αποφασίσουν.
Για την επιμέλεια
Παναγιώτης Αναστασάκος
Εταιρεία Γνώσης ΛΟΓΟΣ
6 Μαΐου 2016
Με ιδέες που προέρχονται από την Συλλογή: «Ο Ήλιος πάντα λάμπει στην Ελλάδα» και το Βιβλίο-Δίαυλο
της Συλλογής «Μια ιστορία για την δημιουργία των Ελλήνων», που συνέγραψε η Βιργινία Φατσή
και εξέδωσε η Εταιρεία Γνώσης ΛΟΓΟΣ τον Αύγουστο 2014.
