Ένα σύγχρονο Ελληνικό θαύμα με οικουμενικές διαστάσεις

682

Στον σύγχρονο κόσμο η αγάπη είναι μια παρεξηγημένη έννοια.

Πιστεύουν όλοι ότι είναι ένα ήσυχο, αόριστο συναίσθημα, που ανήκει σε άλλες εποχές, όπου και οι άνθρωποι ήταν πιο ήσυχοι και με λιγότερες έγνοιες.

Και ξαφνικά, έρχεται μια εποχή, που τα προβλήματα μας υπερβαίνουν και ο άνθρωπος φαίνεται ξανά στο πραγματικό του μέγεθος. Ή είναι τεράστιος κατά την διάνοια ή είναι μια αδύναμη ύπαρξη που άγεται και φέρεται από τις εξελίξεις γύρω του.

Και τα δύο είναι ο άνθρωπος, ανάλογα με το μέγεθος της αγάπης που μπορεί να προσελκύσει και ο ίδιος να εκφράσει.

Μιλάμε πάντα για την θεϊκή αγάπη, που ένοιωθαν μεταξύ τους οι Έλληνες και που εξαφανίζεται όταν ο άνθρωπος υπακούει σε άλλες δυνάμεις, όπως το συμφέρον.

Ο άνθρωπος είναι το κλειδί. Ο άνθρωπος πρέπει να ορίσει τις προτεραιότητές του και το πώς θέλει να ζει, αν θέλει να είναι μικρός και φοβισμένος ή μεγάλος κατά την διάνοια και ευτυχής.

Τώρα η διάνοιά μας ισοπεδώθηκε και η σκέψη μας αλλοτριώθηκε από ξένα πρότυπα. Και όλα θα πήγαιναν καλά και ίσως ακόμα να ευημερούσαμε, αν δεν υπήρχε η Ελληνική ψυχή μας που είναι νοήμων, αυτάρκης και αυτεξούσια και θέτει τα δικά της όρια στην κατρακύλα.

Αυτή μας βοηθάει να αντιστεκόμαστε, αυτή βάζει φρένο στην κατρακύλα. Και από αυτήν θα δούμε πάλι τα ωραία μας έργα.

Γιατί αυτή η Ψυχή είναι γεμάτη Αγάπη.

Η Ουσία της ψυχής των Ελλήνων είναι η αγάπη.

Οι Έλληνες λοιπόν και η ουσία της αγάπης που κτίζει, υποστηρίζει, σταθεροποιεί, κατασκευάζει, σχεδιάζει και υλοποιεί καλά έργα.

Πόσο διαφορετικά είναι όλα αυτά από την εποχή μας, όπου κανένα από τα παραπάνω ρήματα δεν συντάσσεται συνήθως με την αγάπη.

Η αγάπη, στην σημερινή μας αντίληψη, πηγαίνει μαζί με τα όνειρα, τις ελπίδες, την φαντασία, το συναίσθημα, την συγκίνηση και τις απραγματοποίητες προσδοκίες και αυτό από μόνο του δείχνει πόσο πολύ έχουμε απομακρυνθεί από την ουσία της αγάπης και πόσο πιο φτωχοί γίναμε όλοι μας,

Και τι μπορούμε να κάνουμε για αυτό;

Να διαβάσουμε τα βιβλία της Κοινωνίας της Γνώσης,

Σε κάθε βιβλίο της Κοινωνίας της Γνώσης, υπάρχουν πολλοί συγγραφείς, μια ολόκληρη κοινωνία που εκφράζεται κάθε φορά και διαφορετικά ανάλογα με το ποιος διαβάζει το βιβλίο και σε ποια φάση βρίσκεται ως αναγνώστης, αν είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάζει ή το πολλοστό.

Είναι σύντροφοι τα βιβλία, γιατί έχουν φτιαχτεί με Αγάπη.

Πολλοί περιγράφουν την εμπειρία σαν να έρχεται η καλή παρουσία ενός αγαθού προγόνου και τους μιλάει, τον «ακούνε» να τους συμβουλεύει και να τους μεταγγίζει δύναμη, παρότρυνση και κουράγιο να προχωρήσουν.

Άλλοι πάλι λένε ότι σαν να καθαρίζει το μυαλό τους.

Πολλοί περιγράφουν μια διεύρυνση της αντίληψης.

Άλλοι λένε απλώς, ανακουφίστηκα.

Ή άλλοι πάλι παίρνουν μερικές καλές αποφάσεις.

Όταν όλα αυτά και πολλά άλλα συμβαίνουν, τότε έρχονται και οι συγχρονικότητες να βοηθήσουν τα πράγματα.

Καλές προθέσεις και τίποτα άλλο δεν χρειάζεται να έχει ο αναγνώστης.

Η Αγάπη δεν γνωρίζει όρια, πηγαίνει εκεί που την θέλουνε και στις ψυχές που έχουν αγάπη. Μια αγάπη καλή, αυθεντική, με σωστή υπόσταση, του είδους που έδειξαν ότι έχουν οι Έλληνες, με ουσία, περιεχόμενο και πανανθρώπινες διαστάσεις.

Αυτή την Αγάπη αν βρούμε ξανά ανάμεσά μας μπορούμε να μιλάμε για ένα σύγχρονο Ελληνικό θαύμα με οικουμενικές διαστάσεις.

Για την επιμέλεια
Παναγιώτης Αναστασάκος
Εταιρεία Γνώσης ΛΟΓΟΣ
23 Ιουνίου  2016

Με ιδέες που προέρχονται από τη Συλλογή «Η Αγάπη» που συνέγραψε
η Βιργινία Φατσή και εξέδωσε η Εταιρεία Γνώσης ΛΟΓΟΣ το Νοέμβριο 2014.