Με τον κορωνοϊό καταστράφηκαν οι συλλογικότητες, πράγμα πολύ βαρύ για την ψυχή του ανθρώπου και αδιανόητο για την διάνοιά του.
Οι επιπτώσεις του ιού δεν πρέπει να περιορίζονται στο πόσους θανάτους προκάλεσε.
Πρέπει να μελετήσει κανείς την μορφή των αντιδράσεων των κοινωνιών, την εξέλιξη των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της κάθε μιας και να ποσοτικοποιήσει τις επιπτώσεις από την μεταβολή των άυλων παραμέτρων της ζωής εξαιτίας της δράσης του κορωνοϊού.
Σε τέτοιες συνθήκες δεν έχει ανάγκη κανείς από πολυσέλιδες μελέτες ή λεπτομερειακές αναλύσεις προς χάριν της επιστημονικής ενδελέχειας.
Ένα χέρι βοηθείας ψάχνει.
Νοιώθει μόνος επειδή ο πολιτισμός δεν τον προστατεύει πια και αναζητεί μια στάση με πίστη για ζωή, κουράγιο και αντοχή στην κακοτυχία και την εγκατάλειψη.
Την βοήθεια αυτή δεν μπορεί να του την προσφέρει κανείς. Την δίνει αυτός στον εαυτό του.
Βοηθιέται μόνος του, στηριγμένος σε βιβλία της Δύναμης της Διανοίας, που τα διαβάζει εύκολα γιατί είναι μικρά, που δεν ξοδεύεται να καταλάβει τι λένε στο σύνολό τους αλλά αποκομίζει ό,τι ταιριάζει με την κατάστασή του την ώρα της ανάγνωσης, που είναι πρωτότυπα και που δεν παλιώνουν ποτέ.
Και τέλος πρέπει να πούμε ότι όταν κάτι είναι φθηνό κινδυνεύει να θεωρηθεί “φτηνιάρικο”. Πρέπει να έχει θεϊκή ποιότητα, για να μπορεί να είναι τόσο φθηνό, όσο είναι τα βιβλία, χωρίς να φοβάται την δυσφήμιση.
