Αν κοιτάξουμε καλά στην ψυχή των ανθρώπων, θα βρούμε μέσα την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον, για μια πιο ανθρώπινη κοινωνία, για καλύτερες ανθρώπινες σχέσεις, για έλλογη επικοινωνία, για έργα της διανοίας και για έναν νέο πολιτισμό στις κοινωνίες μας. Ανθρωπισμός με μία λέξη, με νέα μορφή, με νέα δεδομένα, από άλλη βάση, με καινούριες συνθήκες, όμως ανθρωπισμός. Και ήρθε η εποχή να μιλήσουμε για έναν νέου τύπου ανθρωπισμό, που ευαγγελίζεται η Επιστήμη του Ανθρώπου.
Όταν κοιτάμε τον άνθρωπο, δύσκολα μπορούμε να διακρίνουμε τις ενδόμυχες αρετές του, όπως είναι η φαντασία, η ενόραση, ο ενορατικός στοχασμός και άλλα πολλά, που τον βοηθούν πάντα να κτίζει νέες κοινωνίες, για να αντιμετωπίσει την σήψη των παλαιών. Και δεν τις διακρίνουμε, γιατί αυτές εμφανίζονται όταν ο άνθρωπος συνδιαλέγεται με τον εαυτό του, είτε στην διάρκεια των ονείρων, είτε στην διάρκεια στιγμών ανάτασης και επίγειας έμπνευσης, τότε που ο κόσμος είναι ωραίος και ο άνθρωπος ιδανικός.
Πώς όμως μπορούμε να αιχμαλωτίσουμε αυτές τις στιγμές, να τις βάλουμε κάπου όλες μαζί, να τις αθροίσουμε ώστε να δημιουργούν μια πραγματικότητα και να είμαστε βέβαιοι ότι μπορούμε να τις ξαναβρούμε κάθε φορά που τις χρειαζόμαστε για να κτίσουμε κάτι πάνω σε αυτές;
Πώς είναι δυνατόν να συναθροίσουμε το υλικό των ονείρων, να τα αποκτήσουμε και να τα κάνουμε δικά μας, έτσι ώστε κανείς να μην μπορεί να τα αφαιρέσει από εμάς, ακόμα και αν πάρει την ψυχή μας;
Πώς είναι δυνατόν να κρατήσουμε τις στιγμές της σπάνιας ενόρασης, όπου η πραγματικότητα μας παρουσιάζεται με την αληθινή της όψη και να μην τις εγκαταλείψουμε, αμέσως μόλις παρουσιασθεί το παραμικρό πρόβλημα, που μας επιστρέφει στην προ ενόρασης κατάστασή μας;
Η απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα δεν μπορεί να είναι απλή, υπάρχει όμως και συνοψίζεται σε ένα τρίπτυχο, που πρώτη φορά εμφανίζεται και περιέχει την Διάνοια, τα Βιβλία της Επιστήμης του Ανθρώπου και την Ενεργό Συνείδηση του αναγνώστη.
Η διάνοια είναι μια περιοχή όπου ασυνειδήτως μεταβαίνει κάθε άνθρωπος που έχει όνειρα και θέλει να τα πραγματοποιήσει, που έχει εκείνες τις στιγμές της σπάνιας ενόρασης που μπορεί να αλλάξουν την ζωή, που τρέφει ελπίδες, που δεν θέλει να παραιτηθεί, που επιμένει να αγωνίζεται και επιμένει να εργάζεται διανοητικά.
Τα βιβλία της Επιστήμης του Ανθρώπους ενώνουν την ατομική διάνοια του αναγνώστη με τον υπεραιώνιο τόπο της Συλλογικής Διανοίας.
Με την ένωση αυτή που πραγματοποιείται αυτόματα, «έρχονται» προς το μέρος του αναγνώστη οι ισχυρές ιδιότητες της Συλλογικής Διανοίας, που είναι απαραίτητες για να κτίσει τα όνειρά του με το υλικό που δεν καταστρέφεται, δεν απομειώνεται και δεν βρίσκεται ποτέ σε έλλειμμα, την αγάπη δηλαδή.
Και τέλος έχουμε την ενεργό συνείδηση του αναγνώστη που έχει το θάρρος να δει την πραγματικότητα και να μην υποκύψει σε αυτήν, που έχει το κουράγιο να συνεχίσει να αγωνίζεται, ενώ βλέπει τον άνθρωπο να υποφέρει από αλλότριες επιδράσεις, που έχει ακόμα την διάθεση να μαθαίνει, αυτή είναι το όπλο του ανθρώπου απέναντι στην κατάθλιψη, που εξαπλώνεται σαν μάστιγα.
Για την επιμέλεια
Παναγιώτης Αναστασάκος
Εταιρεία Γνώσης ΛΟΓΟΣ
12 Μαΐου 2016
Με ιδέες που προέρχονται από την Συλλογή: «Η Αγάπη» και το Βιβλίο-Δίαυλο
της Συλλογής «Ο Δρόμος για την Ίαση», που συνέγραψε η Βιργινία Φατσή
και εξέδωσε η Εταιρεία Γνώσης ΛΟΓΟΣ τον Νοέμβριο 2014.
