Κάποτε τα πρότυπα της Ελληνικής Σκέψης οδήγησαν τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, να μελετήσουν σε ευθεία γραμμή την συμπεριφορά του ανθρώπου και την αιτιώδη συνάφεια της θεϊκής έμπνευσης με την δική του σκέψη.
Κοντά σε αυτούς ο Αναξαγόρας, ο Επίκουρος και ο Ερατοσθένης να χωράνε στην ανθρώπινη λογική το μεγαλείο της φύσης, ο άνθρωπος να είναι το μέτρο των πάντων και ο άνθρωπος να μετράει τον ήλιο και τις αποστάσεις των άστρων, αυτό είναι το πραγματικό μέγεθος της δικής του διανοίας.
Τέτοιου είδους είναι τα σημερινά πρότυπα που χρειαζόμαστε να βρούμε. Το εγχείρημα δεν είναι εύκολο ούτε απλό, η κοινωνία γύρω μας δεν βοηθάει, μας τροφοδοτεί συνεχώς με πρότυπα που παράγουν συνεχώς κατάθλιψη. Χρειαζόμαστε επειγόντως βοήθεια και συμβουλή και καλές πνευματικές δυνάμεις.
Τα βιβλία της Συλλογής «Ένα Μέλλον που μπορούμε να κτίσουμε» είναι σκέψεις που οι μεγάλοι Έλληνες στοχαστές θα μπορούσαν να κάνουν, αν ζούσαν στο σημερινό περιβάλλον και βίωναν τα προβλήματα του σημερινού ανθρώπου.
Είναι ένα προχώρημα της δικής τους σκέψης, από εκεί που την άφησαν, όταν έγραφαν τα δικά τους έργα ή μοιραζόντουσαν με τους άλλους την δική τους γνώμη. Είναι ένα προχώρημα, που μας πηγαίνει στο μέλλον, αυτό που μπορούμε να φτιάξουμε όλοι μαζί και ο καθένας για τον Εαυτό του, στην Ελλάδα.
Το ζήτημα όμως σήμερα είναι πρώτα να καταλάβουμε σε τι κόσμο ζούμε, μετά να κατανοήσουμε το μέλλον και στην συνέχεια να αποφασίσουμε ποιος είναι ο δρόμος που μας ταιριάζει.
Είναι δύσκολο αυτό και είναι ένα εγχείρημα που δεν έχουμε ξανακάνει. Έχουμε μάθει, σε αυτόν και στον προηγούμενο αιώνα, να ακολουθούμε όλων των ειδών τις πολιτικές παρατάξεις, να υποστηρίζουμε την μία ή την άλλη πολιτική ιδεολογία και να εκβιάζουμε το μυαλό μας οπωσδήποτε να συνταχθεί με όποιον νομίζουμε ότι έχει δίκιο.
Αυτός ο εκβιασμός του μυαλού, οπωσδήποτε να χωρέσει στα πρότυπα των άλλων, είναι που έχει καταστρέψει την σημερινή Ελλάδα. Γιατί, ως φαίνεται, δεν χωράμε στα πρότυπα άλλων και δεν μας κάνουν. Έχουμε εμείς τα δικά μας.
Στην Ελλάδα πια κοινό μέλλον δεν υπάρχει. Υπάρχουν αυτοί που υποστήριξαν τις κάθε είδους παρατάξεις για προσωπικά οφέλη και αυτοί που προσπάθησαν να ζήσουν την ζωή τους με τον καλύτερο τρόπο, χωρίς να υποτάσσονται σε κάθε είδους μικροσυμφέροντα και παρατάξεις.
Το γνωρίζουμε όλοι από καιρό και σταδιακά έχουμε χάσει την εμπιστοσύνη στα πολιτικά πρόσωπα αυτής της χώρας.
Όμως, το να χάνεις την εμπιστοσύνη σου στην πολιτική σκέψη, μόνο κατάθλιψη προκαλεί.
Είμαστε Έλληνες και η σκέψη για τα κοινά είναι στον γενετικό κώδικα που παράγει τον εγκέφαλό μας, δεν μπορούμε να ζήσουμε σαν απομονωμένοι, σε ένα κόσμο που κυριαρχείται από ρηχές σκέψεις, πρόχειρους πολιτικούς χειρισμούς και αδέξιες πολιτικές πράξεις.
Στην Ελλάδα ποτέ δεν κέρδιζαν έδαφος οι ισοπεδωτικές σκέψεις. Ο καθένας έκανε τις δικές του σκέψεις, σε ένα περιβάλλον αγωγής και παιδείας που έφτιαχναν οι σκέψεις όλων όσοι είχαν μέσα τους την Ελλάδα.
Το περιβάλλον αυτό πάμε να κτίσουμε ξανά, την διαύγεια, την σταθερότητα και την συνοχή της σκέψης που μας βοηθάει να αντιλαμβανόμαστε το μέλλον και να το πραγματοποιούμε.
Βιργινία Φατσή
Αθήνα, 5 Οκτωβρίου 2016
