Όταν έχεις τέτοιους φίλους τι τους θέλεις τους εχθρούς;

1221

Συνήθως τον Νοέμβριο εργάζομαι πιο αποδοτικά, σκέφτομαι καινούργια πράγματα και ταξινομώ βιωματικές εμπειρίες, που με ταλαιπωρούσαν δίχως αποτέλεσμα επί μεγάλο χρονικό διάστημα.  
Δεν χάλασε η παράδοση ούτε εφέτος. Το μυαλό μου εστίασε στις αρρώστιες που μας ταλανίζουν και εμφανίζουν έξαρση αυτή την εποχή.
Σκεφτόμουνα την κοινωνική διάσταση που έχει κάθε αρρώστια.
Τι αλλαγές κάνουμε στην καθημερινή μας ζωή, προκειμένου να την πολεμήσουμε.
Εξαιτίας του καρκίνου, αλλάξαμε διατροφικές συνήθειες και περιορίσαμε το κάπνισμα.
Με το aids επηρεάστηκαν δομικά οι ανθρώπινες σχέσεις και περιορίστηκε σημαντικά το ελεύθερο, χωρίς προφυλάξεις, σεξ.
Τα αυτοάνοσα και η κατάθλιψη, που κυριαρχούν πλέον στην εποχή μας, τι μας λένε; και πως τα έχουμε αντιληφθεί μέχρι σήμερα;
Ανεπαρκώς, είναι το ευγενέστερο που μπορούμε να πούμε.
Δεν υπάρχει κεντρική κατεύθυνση, γύρω από την οποία να συντασσόμαστε όλοι.
Το δυσάρεστο είναι ότι, εφόσον δεν υπάρχει η περιγραφή και ο βασικός τρόπος αντιμετώπισης της νόσου, είναι σαν να μην υπάρχει η ίδια η νόσος, πράγμα που είναι ταυτόχρονα τόσο δυσάρεστο, όσο και επικίνδυνο.
Άχαρος ρόλος να μιλάς για αρρώστιες, για εκφυλιστικά συμπτώματα του ανθρώπινου οργανισμού και της ανθρωπιάς του και να προβλέπεις την ραγδαία επιδείνωση της συνολικής εικόνας, αν η κοινωνία δεν αντιδράσει.
Είναι όμως απολύτως επιβεβλημένο να γίνεται, γιατί με την κυριαρχία τον αυτοάνοσων και της κατάθλιψης έχουμε οργανωμένη επίθεση του ανθρώπου κατά του εαυτού του και ταυτόχρονα εναντίον του πολιτισμού του, όπως εκφράζεται από τις μορφές κοινωνικής οργάνωσης, που έχει θεσμοθετήσει.
Δηλαδή ο άνθρωπος πολεμάει τους φίλους, τους συνεργάτες και τους συμμάχους του, ενώ συνεχίζει ακάθεκτος να γοητεύεται από την συμπεριφορά και την λειτουργία, που έχουν οι τοξικοί εχθροί του.
Οι μαύρες τρύπες.
Αν θυμηθούμε ότι κάθε κάστρο πέφτει από μέσα, δεν θα είμαστε καταστροφολόγοι αν προβλέψουμε ότι αυτή είναι η τελευταία μεγάλη μάχη που δίνουμε, πριν φτάσουμε στο τέλος:
την οριστική νίκη του είδους μας ή την εξαφάνισή του και την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος του πλανήτη από τις δυνάμεις που πολεμούν τον άνθρωπο και τον πολιτισμό του.