Όταν κοιτάμε τον άνθρωπο, δύσκολα μπορούμε να διακρίνουμε τις ενδόμυχες αρετές του, όπως είναι η φαντασία, η ενόραση, ο ενορατικός στοχασμός και άλλα πολλά, που τον βοηθούν πάντα να κτίζει νέες κοινωνίες, για να αντιμετωπίσει την σήψη των παλαιών. Και δεν τις διακρίνουμε, γιατί αυτές εμφανίζονται όταν ο άνθρωπος συνδιαλέγεται με τον εαυτό του, είτε στην διάρκεια των ονείρων, είτε στην διάρκεια στιγμών ανάτασης και επίγειας έμπνευσης, τότε που ο κόσμος είναι ωραίος και ο άνθρωπος ιδανικός.
Πώς όμως μπορούμε να αιχμαλωτίσουμε αυτές τις στιγμές, να τις βάλουμε κάπου όλες μαζί, να τις αθροίσουμε ώστε να δημιουργούν μια πραγματικότητα και να είμαστε βέβαιοι ότι μπορούμε να τις ξαναβρούμε κάθε φορά που τις χρειαζόμαστε για να κτίσουμε κάτι πάνω σε αυτές;
Η διάνοια είναι ο χώρος όπου συγκεντρώνονται τα όνειρα, εκπορεύονται οι ενοράσεις, επικοινωνεί η ψυχή, διαλύονται οι ψευδαισθήσεις, διατυπώνονται τα οράματα και εδραιώνεται ο άνθρωπος.
Τα βιβλία της Επιστήμης του Ανθρώπου ενώνουν την ατομική διάνοια του αναγνώστη με τον υπεραιώνιο τόπο της Συλλογικής Διανοίας.
Με την ένωση αυτή που πραγματοποιείται αυτόματα, «έρχονται» προς το μέρος του αναγνώστη οι ισχυρές ιδιότητες της Συλλογικής Διανοίας, που είναι απαραίτητες για να κτίσει τα όνειρά του με το υλικό που δεν καταστρέφεται, δεν απομειώνεται και δεν βρίσκεται ποτέ σε έλλειμμα, την αγάπη δηλαδή.
Και τέλος έχουμε την ενεργό συνείδηση του αναγνώστη, που λέει, με δυο λόγια, πως αναγνωρίζει ότι οι καιροί είναι δύσκολοι, τα όνειρα χαμένα, οι ανθρώπινες σχέσεις κατεστραμμένες, οι ελπίδες λιγοστές και χρειάζεται κάτι που θα βρούμε όλοι μαζί και θα μας οδηγήσει πάλι στα καλά μας έργα.
Γιατί μόνο μια ενεργός συνείδηση που εμπλουτίζεται με τις αρετές που της δίνει η διάνοια, που συνέχεται από την αγάπη που της παρέχει η Συλλογική Διάνοια, που ενδυναμώνεται με την συνεχή παρουσία της Συλλογικής Διανοίας δια των έργων της, μπορεί να αποτελέσει το όπλο και την μέθοδο για να βγει ο άνθρωπος από την αποχαυνωτική του αδράνεια και να προσπαθήσει να βαδίσει τον Δρόμο προς την ατομική του Ίαση.
Παράλληλα μόνο ένα σύνολο ενεργών συνειδήσεων, που διαπνέονται από αγάπη προς τον άνθρωπο και τα έργα της διανοίας του, μπορούν να αποτελέσουν μια ισχυρή δύναμη για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης, ως κοινωνικής νόσου, που εξαπλώνεται ανεξέλεγκτα.
Για την επιμέλεια
Παναγιώτης Αναστασάκος
Εταιρεία Γνώσης ΛΟΓΟΣ
14 Ιουλίου 2016
διάνοια,Επιστήμη του Ανθρώπου,Ενεργός Συνείδηση,κατάθλιψη,Συλλογική Διάνοια
Με ιδέες που προέρχονται από το Βιβλίο-Δίαυλο «Ο Δρόμος για την Ίαση»
που συνέγραψε η Βιργινία Φατσή και εξέδωσε η Εταιρεία Γνώσης ΛΟΓΟΣ.
