Το σκοινί για να σε κρεμάσει το προμηθεύεις εσύ στον δήμιο

1206

Το όνειρο κάθε Έλληνα, οποιασδήποτε κοινωνικής τάξης, ήταν να έχει «το δικό του σπίτι».

Και για να το αποκτήσει έκανε του κόσμου τις θυσίες. Περιόριζε τις δραστηριότητες της ζωής του έτσι ώστε να περισσέψουν χρήματα για να βελτιώσει τα μάρμαρα, να διαλέξει εξαιρετικά πατώματα, και να εξοφλήσει μία συναλλαγματική, που κινδύνευε να του καταστρέψει την προγραμματισμένη του ρευστότητα.

Δεν ζούσε όπως θα μπορούσε, περιμένοντας να χορτάσει την ζωή σε μεγάλες δόσεις, μόλις θα ήταν ο περήφανος ιδιοκτήτης διαμερίσματος, μονοκατοικίας, μεζονέτας, ή ό,τι άλλου κυκλοφορούσε.

Και όλα αυτά ανακατεμένα με μια ψευδαίσθηση ελευθερίας, γιατί πίστευε ότι έτσι θα μπορούσε να ορίζει αυτός την ζωή του, όπως θα ήθελε και όχι να μένει «στο νοίκι», έρμαιο στις διαθέσεις κάθε ιδιοκτήτη.

Μέχρι που ήρθε ο ιός.

Και τότε ακολούθησε το κράτος το δρόμο του ιού, έκλεισε τον καθένα στο σπίτι του και του δίνει άπειρο χρόνο για να το χαρεί. Μέχρι να το ξεράσει. Και να μην θέλει να το βλέπει ούτε ζωγραφιστό, όπως και την υπόλοιπη ζωή του.

Και θα μου πείτε. Τι θα γινόταν, τι άλλο θα μπορούσε να έκανε ο ατυχής Έλλην πολίτης;

Οι Σουηδοί π.χ. που είχαν μια ήρεμη πολιτική για την κατοικία, ήταν πιο ώριμοι ατομικά και σαν κοινωνία και δεν πήραν ακραία μέτρα όταν προέκυψε το θέμα του ιού.

Υποχρεωτικές επιλογές στην ζωή δεν υπάρχουν. Υπάρχουν επιλογές όλων των ειδών και αποχρώσεων και η κάθε μία έχει τις συνέπειές της. Τώρα αρχίζουμε να ζούμε το κίνημα, που στόχο του έχει να επιτύχει την νομιμοποίηση του να φεύγουμε από το σπίτι μας.

Δεν είναι αστείο. Είναι λυπηρό. Να βλέπεις πού, για ποιον, για τι έχεις ξοδέψει την ζωή σου μέχρι σήμερα.

Για αυτό ο θλιβερός τρόπος να αντιμετωπίσεις τον ιό είναι να αγωνιστείς για να δημιουργήσεις μια ψευδαίσθηση ότι δεν υπήρξε και ότι η ζωή θα επανέλθει στις παλιές της συνήθειες μετά από λίγους μήνες.

Και ο σοβαρός τρόπος να τοποθετηθείς, απέναντι στην μοίρα που σου έλαχε είναι να αλλάξεις την ζωή σου με όση υγεία έχεις μέσα σου.

Και η υγεία έχει πάντα πνευματική βάση και εγρήγορση διανοίας.

Πιστεύω ότι ο καλύτερος φίλος και συμπαραστάτης αυτές τις ώρες είναι τα βιβλία:

Το σύγχρονο Ελληνικό θαύμα

Η αφύπνιση της Ελληνικής διανοίας

Καινοτομία και ανταγωνιστικότητα