Ο άνθρωπος χρειάζεται παιδεία, υγεία, εργασία, περίθαλψη, ασφάλεια, πολιτισμό και η κοινωνία μας έχει θεσμούς και μηχανισμούς για να του τα παρέχει. Ταυτόχρονα, οι άνθρωποι διαθέτουν όλες τις μορφές οργάνωσης για να διεκδικούν την αναβάθμιση και βελτίωση της παροχής των αγαθών αυτών και έτσι η ζωή τους να γίνεται καλύτερη.
Αυτό όμως φτάνει; Δυστυχώς όχι πια.
Γιατί έχει αυξηθεί σημαντικά η επίδραση στην ποιότητα της ζωής, ψυχικών θεμάτων, δηλ. των ανθρώπινων σχέσεων μέσα στην καθημερινότητα της οικογένειας, της δουλειάς ή της παρέας.
Η κοινωνία ορίζει τι είναι νόμιμο και τι παράνομο, τι επιτρεπτό και τι απαράδεκτο στις συναλλαγές, που την αφορούν και στις οποίες έχει λόγο. Είναι όμως το νόμιμο για την κοινωνία αυτομάτως και ηθικό για τον άνθρωπο; Επ’ ουδενί όχι.
Η πραγματικότητα είναι ότι υπάρχει μια όλο και διογκούμενη γκρίζα περιοχή στη ζωή μας, εντός της οποίας να μπορεί κάποιος να ασκεί βία, να κλέβει, να συκοφαντεί, να δολοφονεί (σπρώχνοντας συνειδητά ανθρώπους προς τον θάνατο) και να είναι εντελώς ανήθικος, χωρίς να απειλείται από κανένα νόμο και καμιά πειθαρχική διαδικασία.
Πως φτάσαμε σε αυτήν την κατάσταση;
Το επίπεδο της ζωής εξελίχθηκε σημαντικά τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας της ραγδαίας προόδου στην επιστήμη και την τεχνολογία.
Η εξέλιξη όμως δεν συμπεριέλαβε και αντίστοιχη πρόοδο στην γνώση για τον άνθρωπο, ως ψυχοπνευματικής οντότητας και έτσι ένας παρωχημένος πολιτισμός που κινείται με στερεότυπα και ξύλινο λόγο του προηγούμενου αιώνα δεν είναι πλέον σε θέση ούτε να προσδιορίσει ούτε πολύ περισσότερο να αντιμετωπίσει τα κύρια προβλήματα, που έχει ο σύγχρονος άνθρωπος.
‘Άλλοι διατυπώνουν το ίδιο, λέγοντας ότι απομακρυνθήκαμε από τον Θεό και ότι η επιστήμη σε ένα περιβάλλον, από το οποίο λείπει ο Θεός, δηλαδή ο Άνθρωπος, χάνει την αξία και την δυναμική της και απονεκρώνεται.
Άσχετα από την διατύπωση που θα επιλέξουμε, το αποτέλεσμα είναι ότι εξαπλώνεται ραγδαία η κατάθλιψη.
Αυτό οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε σήμερα με απόλυτη προτεραιότητα. Την απογοήτευση, την απελπισία και την παραίτηση που νιώθει ο καθένας μας, όταν για να επιβιώσει χρειάζεται να μοιράζει μίζες, να προωθεί στην δουλειά του ανίκανους συγγενείς του, να παραβλέπει την παραβατικότητα των πράξεων των παιδιών του, να ανέχεται σαν τρόπο ζωής τα επαναλαμβανόμενα ψεύδη, να εξαχρειώνεται αντιμαχόμενος για αποκλειστικά ιδιοτελείς λόγους, τον γείτονα, τον συνάδελφο, τον φίλο κλπ.
Κανείς σήμερα δεν αναδεικνύει την τεράστια τοξικότητα όλων των παραπάνω για την υγεία του ανθρώπου και την ευημερία των κοινωνιών του. Και συνεχίζουν ανενόχλητοι να μας ταΐζουν με όλα αυτά τα δηλητήρια, που δυστυχώς επηρεάζουν πολύ σοβαρά τόσο την δημόσια όσο και την ατομική υγεία, καταστρέφοντας κατά προτεραιότητα, τους πιο προικισμένους, με διάνοια και ανθρωπιά.
Είναι γνωστό ότι ο άνθρωπος και η κοινωνία του εξελίσσονται μαζί. Οποτεδήποτε ένα από τα δύο μέρη προσπάθησε να το αγνοήσει καταστράφηκε, παρασύροντας στην παρακμή του και το άλλο.
‘Έτσι σήμερα, που μονομερώς έχουμε προσανατολιστεί στην κοινωνία, αρρωσταίνει ο άνθρωπος και πεθαίνει από ένα σωρό αυτοάνοσα νοσήματα, με πρώτο απ’ όλα την κατάθλιψη.
Στη δύσκολη αυτή στιγμή εμφανίστηκαν τα Βιβλία-Δίαυλοι που αντιμετωπίζουν την ανισορροπία του ανθρώπου με την κοινωνία με θαυμαστό τρόπο, αναδεικνύοντας ως κέντρο του πολιτισμού μας και συνεπώς και της καθημερινής μας ζωής, τον άνθρωπο.
Από σήμερα, ο χειμαζόμενος άνθρωπος, έχει μια ουσιαστική βοήθεια.
Τα Βιβλία-Δίαυλους.
Διαβάζει, όποτε νιώθει την ανάγκη, τα βιβλία που έχει διαλέξει, ανακουφίζεται και παίρνει κουράγιο, δύναμη και σοφία, για να ενεργήσει πιο σωστά και αποτελεσματικά στα θέματα που τον απασχολούν στην καθημερινότητά του.
Σταδιακά, θα θέλει όλο και περισσότερο να διαβάζει, αλλά θα το καταλάβει μόνος του, δεν χρειάζεται να πιεστεί. Γιατί τα βιβλία δεν έχουν απαιτήσεις χρονικές από εκείνον. Λειτουργούν πάντα.
Αυτό είναι η Μέθοδος για την Αυτοβοήθεια και την Αυτοβελτίωση.
Η πορεία στη ζωή που ακολουθεί ο άνθρωπος και οι αλλαγές που κάνει, με βάση την ανάγνωση των Βιβλίων-Διαύλων.
Η Μέθοδος δεν περιγράφεται πουθενά μεμονωμένα. Είναι συνώνυμη της Αλλαγής και ενσωματωμένη στις αντιλήψεις, τις ενέργειες, τις τομές και τις ρήξεις που χαρακτηρίζουν την πορεία του, εφόσον αυτή προκύπτει από την ανάγνωση των Βιβλίων-Διαύλων.
Παναγιώτης Αναστασάκος
11 Νοεμβρίου 2016
