Ένα Μέλλον που μπορούμε να κτίσουμε στην Ελλάδα του σήμερα

758

Σήμερα οι άνθρωποι ζουν σε μεγάλη αβεβαιότητα και η αβεβαιότητα αφορά κυρίως το δικό τους μέλλον, δεν φαίνονται τα πράγματα καθαρά σε ποιον δρόμο βρίσκονται και ποιον δρόμο πρέπει να διαλέξουν για να κτίσουν σωστά ένα δικό τους μέλλον.

Η συλλογή «Ένα μέλλον που μπορούμε να κτίσουμε» απευθύνεται σε κάθε άνθρωπο προσωπικά για να του θυμίσει τα βασικά στοιχεία που δομούν τον Εαυτό του και να τον βοηθήσει να κτίσει προσεκτικά ένα δικό του μέλλον.

Τα βιβλία που είναι εκεί έχουν ως γενικό τίτλο: Ένα μέλλον που μπορούμε να κτίσουμε αν θυμηθούμε το συμβόλαιο των Ελλήνων με την κοινή τους μοίρα, αν βρούμε ξανά τα στοιχεία που ζωογονούν την διάνοιά μας, αν θυμηθούμε ότι η αρχή όλων είναι η αγάπη, εκείνη η αγάπη που κτίζει Παρθενώνες και αν θυμηθούμε ότι η Ελλάδα είναι η χώρα όπου γεννήθηκαν οι μεγαλύτεροι φιλόσοφοι του κόσμου.

Τα πρότυπα της Ελληνικής σκέψης οδήγησαν τους τρεις Μεγάλους, τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, να μελετήσουν σε ευθεία γραμμή την συμπεριφορά του ανθρώπου και την αιτιώδη συνάφεια της θεϊκής έμπνευσης με την δική του σκέψη. Και κοντά σε αυτούς ο Αναξαγόρας, ο Επίκουρος και ο Ερατοσθένης να χωράνε στην ανθρώπινη λογική το μεγαλείο της φύσης, ο άνθρωπος να είναι το μέτρο των πάντων και ο άνθρωπος να μετράει τον ήλιο και τις αποστάσεις των άστρων, αυτό είναι το πραγματικό μέγεθος της δικής του διανοίας.

Τέτοιου είδους είναι τα σημερινά πρότυπα που πρέπει να βρούμε. Το εγχείρημα δεν είναι εύκολο, ούτε απλό, η κοινωνία γύρω μας δεν βοηθάει, μας τροφοδοτεί συνεχώς με πρότυπα που παραλύουν την διάνοιά μας, παράγοντας συνεχώς κατάθλιψη στο περιβάλλον. Χρειαζόμαστε επειγόντως βοήθεια και συμβουλή και καλές πνευματικές δυνάμεις.

Είναι δύσκολο αυτό και είναι ένα εγχείρημα που πρόσφατα δεν έχουμε κάνει. Έχουμε μάθει, σε αυτόν και στον προηγούμενο αιώνα, να ακολουθούμε όλων τις πολιτικές παρατάξεις, να υποστηρίζουμε την μία ή την άλλη πολιτική ιδεολογία και να εκβιάζουμε το μυαλό μας οπωσδήποτε να συνταχθεί με όποιον νομίζουμε ότι έχει δίκιο.

Αυτός ο εκβιασμός του μυαλού, οπωσδήποτε να χωρέσει στα πρότυπα των άλλων, είναι που έχει καταστρέψει την σημερινή Ελλάδα. Γιατί, ως φαίνεται, δεν χωράμε στα πρότυπα άλλων και δεν μας κάνουν. Έχουμε εμείς τα δικά μας.

Εδώ δεν θα πούμε ποια είναι. Θα δείξουμε ποια είναι. Είναι τα πρότυπα που οχύρωσαν στην Αθήνα την Δημοκρατία, έτσι ώστε κανείς να μην μπορεί να πείσει τον άλλον, αν τα δικά του επιχειρήματα και ο δικός του Λόγος δεν έχουν μέσα τους σοφία και πολιτική σκέψη.

Είναι τα πρότυπα που έκαναν τον Πυθαγόρα να ιδρύσει μια νέα σχολή που δίδασκε έναν καινούριο τρόπο σκέψης, ένα θαυμάσιο μίγμα επιστημονικής λογικής, πραγματισμού και ευθύγραμμης σχέσης που συνδέει το αίτιο με το αποτέλεσμά του.

Όσοι από τους Έλληνες δεν επεδίωξαν να ασχοληθούν με συμφέροντα και παρατάξεις έχουν επιμελημένη μόρφωση και παιδεία, έχουν σωστή αγωγή, αγαπούν την Ελλάδα, είναι άνθρωποι ηθικοί, έχουν αγωνισθεί στην ζωή τους για ό,τι θεωρούσαν σωστό, ηθικό και δίκαιο και τώρα, με τις νέες εξελίξεις, αγωνιούν για το Μέλλον.

Σήμερα, πολιτικός δεν υπάρχει στην Ελλάδα, που να μην ασχολείται με το μικροπαραταξιακό του συμφέρον. Ευθύνη δεν έχουν μόνο τα πρόσωπα, έχουν και οι πολιτικές παρατάξεις που βάζουν μπροστά τους σαν μόνο στόχο το κυνήγι της εξουσίας και εμποδίζουν τα μέλη τους να σκέπτονται με ευρύτητα τα προβλήματα του τόπου.

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, όλοι είναι αδαείς περί τα τεκταινόμενα στην Ευρώπη. Ασχολούνται μόνο με αυτά που νομίζουν ότι σήμερα συνιστούν «πολιτική σκέψη» και εγκλωβίζονται συνεχώς στους στενούς ορίζοντες μιας πολύ ρηχής σκέψης.

Στην Ελλάδα γεννήθηκε κάποτε ο Άνθρωπος, ως ον θεϊκής προέλευσης και καταγωγής, δυνάμενο να τροποποιήσει την πραγματικότητα με τις δικές του σκέψεις, ως υπόσταση πνευματικής ουσίας και ως μέλος μιας κοινωνίας που πάντα υποστηρίζει την εξέλιξη του ανθρώπου.

Ας ευχηθούμε να ενεργήσουν σωστά αυτά τα βιβλία, για τον καθένα από εμάς που πάντα αγωνίστηκε στην ζωή του για αυτά που πίστευε ότι ήταν καλά και ήταν ωραία και έδιναν νόημα στην ζωή του ανθρώπου που τα επιχειρούσε.

Βιργινία Φατσή
Αθήνα, 29 Σεπτεμβρίου 2016