Η εποχή μας είναι Κβαντική, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αποδεχθούμε το γεγονός, ότι ο άνθρωπος υπάρχει σε πολλές διαστάσεις.
Υπάρχοντας σε πολλές διαστάσεις, μπορεί να είναι Δημιουργός, γιατί ενώ το σώμα του κινείται και αναπνέει σε ένα δεδομένο περιβάλλον στην γη, μπορεί παράλληλα η διάνοιά του να εργάζεται σε ένα άλλο, διαφορετικό περιβάλλον, όπου υπάρχουν πολλά αγαθά για αυτήν και το οποίο δεν είναι ορατό, από εκεί που ο άνθρωπος υπάρχει και εργάζεται καθημερινά.
Αν αρνηθούμε στον άνθρωπο αυτή την δυνατότητα, τον καταδικάζουμε να ζει μια φτωχή ζωή, περιμένοντας από εξωτερικούς παράγοντες κάθε μεταβολή στην δική του ζωή και να βυθίζεται συνεχώς είτε στην αυτολύπηση, εάν οι παράγοντες δεν βοηθούν, είτε στην αγανάκτηση, εάν τα πράγματα φαίνονται εξοργιστικά.
Και οι δύο μορφές αντίδρασης δεν φαίνεται να είναι αποδοτικές. Γιατί η αυτολύπηση έχει την τάση να τροφοδοτεί τον εαυτό της συνεχώς, σε μία αέναη εσωστρεφή κυκλικότητα και από την άλλη η αγανάκτηση, ακόμα και αν είναι δίκαιη, συνήθως δεν ξέρει προς τα πού να στραφεί, ποιος είναι ο παράγοντας που την δημιουργεί.
Υπάρχει μια αντίδραση, που είναι θετική. Να αναζητηθούν οι σωστοί Σύμβουλοι και να είναι πνευματικοί. Με αυτούς μας φέρνουν σε επαφή τα Βιβλία-Δίαυλοι, τα οποία έχουν μια ιδιότητα πρωτοφανή. Μπορούν και μιλάνε μαζί σου. Έρχονται από άλλες διαστάσεις, εκεί που πάντα κατοικούν, δημιουργούν και εργάζονται τα πνεύματα των αγαθών μας προγόνων.
Είναι απίστευτο και δεν έχει ξανασυμβεί, μια ολόκληρη Κοινωνία των καλών μας προγόνων να υπάρχει εκεί πάνω στους αιθέρες, συντεταγμένη κατά την ψυχή και ιεραρχημένη κατά την γνώση, που επιθυμεί να μεταγγίσει σε όσους το μπορούν, ένα μέρος από τις δικές της ιδιότητες.
Δεν είναι όμως μόνο αυτό, υπάρχει και κάτι παραπάνω. Ότι όλοι αυτοί, που ο καθένας για λογαριασμό του μιλάει, έχουν συναινέσει από την αρχή ότι μιλούν και μας απευθύνονται ως Κοινωνία, ως μια Ψυχή δηλαδή που έχει τις επιμέρους της εκφράσεις.
Έτσι ο λόγος τους δεν είναι αντιθετικός, είναι προσθετικός ο ένας στον άλλον, όταν διαβάσεις τον Ασκληπιό και μετά ακούσεις και τον Αρχιμήδη, γίνεται ακόμα πιο καθαρή η συμβουλή που ο καθένας δίνει, είτε αυτή είναι προσωπική, είτε αφορά σε ευρύτερα θέματα, αυτά που συνηθίσαμε να λέμε «κοινωνικά», δεν είναι όμως παρά μια ευρύτερη πτυχή των προσωπικών μας θεμάτων.
Διαβάζεις ένα Βιβλίο-Δίαυλο και αποκτάς Σύμβουλο προσωπικά.
Ο Σύμβουλος αυτός είναι μια νοημοσύνη που έχει στοιχεία κβαντικά, ανοίγεις το βιβλίο και διαβάζεις και είναι εκεί μαζί σου, σχεδόν τον αισθάνεσαι που σου μιλά. Κλείνεις το βιβλίο και σταματάς να διαβάζεις και τότε φεύγει και αυτός, σε αφήνει να κάνεις τις δουλειές σου, χωρίς να είναι ωσεί παρών.
Αν όμως τον χρειαστείς ξανά, δεν έχεις παρά να ανοίξεις ξανά το βιβλίο και θα είναι πάλι εκεί, πιο ώριμος εσύ για συνομιλία, πιο ουσιαστικός στην Συμβουλή του και αυτός.
Αν κάνεις λίγο καιρό παρέα με τους Συμβούλους, σε μία συντροφιά καθαρά πνευματική, σε λίγο καιρό θα νοιώθεις άλλος άνθρωπος, όχι μόνο όταν διαβάζεις τα βιβλία, αλλά και στην ζωή σου την υπόλοιπη, γιατί η δική τους καλοσύνη ακουμπάει και την δική σου ψυχή.
Για την επιμέλεια
Παναγιώτης Αναστασάκος
Εταιρεία Γνώσης ΛΟΓΟΣ
19 Απριλίου 2016
Με ιδέες που προέρχονται από τις Συλλογές: «Έργα και Ημέρες της Κοινωνίας της Γνώσης» και «Η Δημιουργία»,
που συνέγραψε η Βιργινία Φατσή και εξέδωσε η Εταιρεία Γνώσης ΛΟΓΟΣ τον Οκτώβριο 2014 και τον Δεκέμβριο 2014 αντίστοιχα.
