Το παρελθόν υπάρχει ως υπερσύνολο όλων των αναμνήσεων που συγκροτούν την μνήμη μας, τόσο στην συλλογική, όσο και στην ατομική της εκδήλωση, αναμνήσεις που εκτείνονται στα όρια του χρόνου, ακουμπούν στην αιωνιότητα, επιστρέφουν στο άμεσο παρελθόν και φεύγουν πάλι για να αναζητήσουν τα ομοειδή τους σύνολα, όπου αυτά υπάρχουν κατανεμημένα στον χρόνο.
Κανείς όμως δεν μπορεί να ζήσει μόνο με το παρελθόν, δεν είναι υγιές. Αναγκαστικά πρέπει να ζήσει και στο μέλλον, γιατί το μέλλον ανήκει σε κάθε άνθρωπο που μπορεί να το προσεγγίσει με την βοήθεια της φαντασίας του, των ονείρων του και της διορατικής του σκέψης.
Το παρελθόν και το μέλλον τέμνονται στο παρόν, το οποίο είναι ευμετάβλητο και εύπλαστο, δυναμικό και ακίνητο, εξελισσόμενο και σταθερό, υπερβατικό και ανθρώπινο, ανύπαρκτο και ταυτόχρονα απόλυτα υπαρκτό. Γιατί το παρόν μπορεί να συμβιβάζει τις αντιθετικές ιδιότητες του παρελθόντος και του μέλλοντος, παράγοντας την δική του αυτόνομη σφαίρα, που έχει την ικανότητα να αντλεί από το παρελθόν και να προβάλλει στο μέλλον, όσα Στοιχεία είναι ικανά να μεταφερθούν από την μία στην άλλη κατάσταση, να υπάρχουν ταυτόχρονα και στις δύο, να συναλλάσσονται με αυτές, να τροποποιούν το παρελθόν και να επεμβαίνουν διορατικά στο μέλλον.
Το μέλλον δεν προϋπάρχει, κατασκευάζεται από εκείνα τα Στοιχεία που είναι τόσο ανθεκτικά στην φθορά ώστε να έρχονται πρώτα και να εποικίζουν την μνήμη μας, όταν εμείς τα ανακαλούμε και είναι τόσο ζωντανά και δυναμικά ώστε σίγουρα να φτιάχνουν γέφυρες με το μέλλον.
Το μέλλον δεν προϋπάρχει, προκαθορίζεται όμως από όλα αυτά που έχουν συμβεί στο παρελθόν και εμείς τα ανακαλούμε με μόνο σκοπό να τα διορθώσουμε, να τα επαυξήσουμε και να τα διογκώσουμε, να ζήσουμε με αυτά αρκετό καιρό ώστε να τα αφήσουμε να μας μιλήσουν και να μας πουν τι λάθη κάναμε, τι αστοχίες παραβλέψαμε και τι διορθώσεις έπρεπε έγκαιρα να γίνουν ώστε το μέλλον να μην επηρεασθεί από αυτά, αλλά να τα διορθώσει.
Το μέλλον δεν προϋπάρχει, υφίσταται όμως κατά τον αδήριτο τρόπο που υπαγορεύει η ανάγκη, η ανάγκη να βρούμε ξανά αυτά που χάσαμε και γέμιζαν την ψυχή μας, μας έκαναν ικανούς να πετύχουμε το ακατόρθωτο και να ανατρέψουμε τον ολισθηρό κατήφορο των γεγονότων, να τα βρούμε ξανά όλοι πριν να είναι πολύ αργά για να ελπίσουμε σε ένα έστω βιώσιμο μέλλον.
Για την επιμέλεια
Παναγιώτης Αναστασάκος
Εταιρεία Γνώσης ΛΟΓΟΣ
3 Ιουνίου 2016
Με ιδέες που προέρχονται από την Συλλογή: «Ο Δρόμος για την Ίαση» και το Βιβλίο-Δίαυλο
της Συλλογής «Τα Στοιχεία που ζωογονούν τη Διάνοια», που συνέγραψε η Βιργινία Φατσή
και εξέδωσε η Εταιρεία Γνώσης ΛΟΓΟΣ τον Οκτώβριο 2014.
